________________
૧૭૪ સુંદર નથી આ શરીર કે સમુદાય ગુણતણે નથી; ઉત્તમ વિલાસ કળતણ દેદીપ્યમાન પ્રભા નથી. પ્રભુતા નથી તે પણ પ્રભુ, અભિમાનથી અક્કડ ફરું, ચિપાટ ચાર ગતિતણે સંસારમાં ખેલ્યા કરૂં. ૧૫ આયુષ્ય ઘટતું જાય તે પણ, પાપ બુદ્ધિ નવ ઘટે, આશા જીવનની જાય તે પણ, વિષયાભિલાષા નવ મટે, ઓષધ વિષે કરૂં યત્ન પણ હું, ધર્મને તે નવ ગણું બની મેહમાં મસ્તાન હુ, પાયા વિનાના ઘર ચણું. ૧૬ આત્મા નથી પરભવ નથી, વળી પુણ્ય પાપ કશું નથી, મિથ્યાત્વીની કટુવાણું મેં, ધરી કાન પીધી સ્વાદથી, રવિ સમ હતા જ્ઞાને કરી પ્રભુ આપશ્રી તે પણ અરે, દી લઈ કુવે પડયે, ધિક્કાર છે મુજને ખરે. ૧૭ મેં ચિત્તથી નહી દેવની, કે સુપાત્રની પૂજા ચહી, ને શ્રાવકે કે સાધુઓને, ધર્મ પણ પાળે નહિ, પાપે પ્રભુ નરભવ છતાં, રણમાં રડયા જેવું થયું,
બીતણા કુત્તા સમું, મમ જીવન સહું એળે ગયું. ૧૮ હું કામધેનું કલ્પતરૂ, ચિંતામણના ચારમાં બેટા છતાં ઝંખે ઘણું બની લુબ્ધ આ સંસારમાં જે પ્રગટ સુખ દેનાર, તારે ધર્મ તે સે નહિ મુજ મુખ ભાવેને નિહાળી, નાથ કર કરુણ કંઈ. ૧૯ મેં ભેગ સારા ચિંતવ્યા, ને રેગ સમ ચિંતવ્યા નહિ આગમન ઈગ્યે ધનતણું પણ મૃત્યુને પ્રોડ્યું નહિં નહિ ચિંતવ્યું મેં નકે કારાગ્રહ સમી છે નારીઓ મધુબિંદુની આશા મહીં, ભય માત્ર હું ભૂલી ગયે. ૨૦
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org