________________
755 હૃદય નયન નિહાળે જગધણી
પ્રાપ્ત કર્યું છે ! જે દિવસે આપે ચારિત્ર ગ્રહણ કર્યું તે જ દિવસે આપને કેવલજ્ઞાન પ્રગટ થયું છે ! સ્ત્રી દેહે પુરુષનું પૌરુષત્વ દાખવવાનું પરાક્રમ કર્યું છે ! ખોળિયું ભલે સ્ત્રીનું હોય પણ માંહી રહેલો આત્મા તો પુરુષ છે એવું આપે પુરવાર કર્યું છે ! આપના અનંતગુણોનું અભેદાત્મક વીતરાગભાવે પરિણમન એ જ આપની શોભા છે ! એ જ આપની સમૃદ્ધિ છે ! એ જ આપનો વૈભવ છે ! આપની શોભા અનંત છે ! મને પણ તે ગમી ગઇ છે. મારે તે જોઇએ છે! તો હે પ્રભો ! આપના શરણે આવેલાની ઉપેક્ષા કેમ કરો છો ? આપને માટે તે શોભાસ્પદ નથી !'
ભક્તિના માધ્યમે આનંદઘનજી પ્રભુને ઓલંભો આપે છે ‘સેવક કેમ અવગણીએ’' આમાં તરવાની મુખ્યતાનો ભાવ છલકાય છે. 'જ્યારે પ્રભુ બરાબર ઓળખાઈ જાય છે ત્યારે સંસાર સહેજે છુટવા માંડે છે. પછી તેને છોડવો નથી પડતો. સેવક પોતામાં રહેલી પ્રભુતાને પ્રગટ કરવા થનગની રહ્યો છે.
(અવર જેણને આદર અતિદીયે તેહને મૂળ નિવારી) - હે પ્રભો! આપનો પંથ નિરાળો છે ! જગતમાં સામાન્ય જીવો રાગ, દ્વેષ મોહ, આશા, તૃષ્ણા વગેરેને પંપાળે છે, પોષે છે; જાણે કે કમાઉ દીકરો હોય તેમ આદર આપે છે; તે અવગુણને-દોષને, ગુણ ગણીને આદર આપી આદરે છે. તેને હે નાથ ! આપે મૂળથી ઉખેડી દીધા છે.
પ્રભુ જેવા છે તેવા ઓળખાવા અને પછી તે ગમવા તે પ્રભુ પ્રત્યેનો પ્રેમ છે, લગાવ છે. જે ગમે છે તેને પોતાના બનાવી દેવા, તેનાથી અભેદ થઈ જવું, તે પ્રીતિ છે અને તેનો ઉપભોગ કરવો તે ભક્તિ છે. પ્રથમ પરિચય હોય છે પછી તે પ્રેમમાં પરિણમે છે અને તે પ્રીતિરુપે દૃઢ બને છે. પુજા-ભક્તિરૂપે અભિવ્યક્ત થાય છે અને અંતે સમર્પિતતા
જ્ઞાન ફર્યાં કરે તેનું નામ ભ્રમજ્ઞાન. જ્ઞાન નિત્ય એવું ને એવું રહે તે બ્રહ્મજ્ઞાન.
