________________ 18 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ મહામુનિઓનો સમુદાય છે આ. જંગલ વચ્ચે મંગળ જેવું થયું, ભિક્ષા મળી ગઈ આવી ઉત્સુક્તાની લાગણી - આનંદની લાગણી કેઈના ચહેરા પર વાંચી શકાય તેમ નથી. એક વૃક્ષ નીચે મુનિમંડળી બેઠી. આવશ્યક ક્રિયાઓ પતાવી બાળમુનિ વાસ્વામીને ગોચરી માટે જવાનું કહેવામાં આવ્યું. બાળમુનિ ગોચરી માટે ગયા. છાવણીમાં ગયા પછી મુનિરાજ ખાદ્યપદાર્થો તરફ અને વહેરાવનાર તરફ એક ઝીણી નજર નાખે છે. નિર્દોષ ભિક્ષા મેળવવા માટે આ બધું આવશ્યક છે. બાળમુનિરાજ વયથી જ નાના હતા; વિદ્યાથી નહિ. વહેરાવનારાઓની આંખે સ્થિર, અપલક જોઈ અને એ સમજી ગયા કે, કહે ન કહે આ દેવ છે! અને દેવને પિંડ સાધુને કપે નહિ. પોતાના માટે લોકેએ બનાવેલ ભેજનને શેડો ભાગ, જે નિર્દોષ લાગે તે, મુનિ લઈ શકે. તે આવું ભજન કરતા જ નથી... બાળમુનિ વહાર્યા વગર પાછા ફરી રહ્યા છે. એટલી જ પ્રસન્નતાપૂર્વક ધીર, ગંભીર ડગલે ભયંકર જંગલમાં માંડ માંડ ગેચરીનું ઠેકાણું પડ્યું'તું ત્યાં વળી આ શું થયું એ કઈ ભાવ એમના મનના ખૂણે-ખાંચરે પણ નહોતે. દેવ મુનિરાજની આવી અનુપમ દઢતા, આરાધક ભાવની સ્થિરતા જોઈ પ્રસન્ન પ્રસન્ન બની ગયે. આપણે સ્થિરતાનું પગેરું શોધવા બેઠા છીએ. પગેરું
