________________ 82 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ નજીકમાં કઈ મુનિરાજ હેવાને સંભવ નથી. શું કરવું? ત્યાં એક અધિકારીએ કહ્યુંઃ આપણું લશ્કરમાં એક એ જુવાન છે, જે વેશ લેવાની કળામાં કુશળ છે. જેના મુનિઓ શું બોલે છે એને એને ખ્યાલ હોય તે તેને મુનિને વેશ પહેરાવીએ અને મંત્રીશ્વરની ઈચ્છા પૂરી કરીએ. તાબડતોબ એ જુવાનને બોલાવવામાં આવ્યું. સટ્ટભાગ્યે, મુનિવરોના શેડા આચાર-વિચાર અને ચેડાં સૂત્રોથી એ પરિચિત હતે. એને વેષ પહેરાવવામાં આવ્યે મુનિને અને મત્રીશ્વરને સમાચાર આપ્યા: આપના સદ્દભાગ્યે એક સદગુરુ મળી આવ્યા છે. ત્યાં જ “ધર્મલાભરનાં પવિત્ર શબ્દનું ઉચ્ચારણ કરતાં મુનિ (વેષધારી મુનિ) આવ્યા. મન્ચીશ્વર તે મુનિરાજને જોતાં જ હર્ષાવેશ-ભાવાવેશમાં આવી ગયા. બેઠા થઈ ગયા. અને ભાવપૂર્વક વન્દન કરી કહ્યું? ભગવદ્ ! મને ચતુર શરણ સંભળાવે... “અરિહંત શરણું પવજામિ' સાંભળતાં સાંભળતાં મન્ચીશ્વરનો ચહેરે અસીમ આનંદથી છલકાઈ ગયે. પરમ કૃપાળુ પરમાત્માનું નામ અને એ પણ એમના પ્રતિનિધિ સમા મુનિ ભગવંતના મુખેથી, મન્ચીશ્વરનું મૃત્યુ મહત્સવ સમું બની ગયું. ‘તુમ હસે જગ રોય..” મંત્રીશ્વર હસતાં હસતાં ચાલ્યા ગયા. બધાને રડાવીને. રત્નદીપને મન-ઘરમાં ટાંગે આવું મૃત્યુ ક્યારે શક્ય બને ? જીવન આખું સાધના
