________________ જેનું ચિત્ત ખરડાતું નથી 159 તે દરેકને આશ્રયીને કહે સદગુરુ. પણ કેઈની લાયકાત જુએ તે તેને એકાન્તમાં વ્યક્તિગત - પર્સનલ શીખ પણ આપે. “ભાઈ! તમારા જેવા વિવેકીએ આવું ન કરવું જોઈએ. આમ કરવું જોઈએ....” ત્યારે વિવેકી શ્રોતા માને કે વાહ ! સદ્દગુરુની કેવી કૃપા કે મુજ અજ્ઞાનીને જ્ઞાનની વાત કહી. કટર પાસેથી તમારે કેવી દવા જોઈએ? મીઠી, મીઠી લાગે તેવી જ..? ના, દર્દ મટે તેવી જોઈએ. દવા પછી ભલે ને કડવી કડવી વખ જેવી એ હેય. કારણ કે પરિણામે એ દવા જ હિતકારિણી છે. એમ સદગુરુને કટુ લાગતે ઉપદેશ પણ એકાતે હિત કરનાર છે. જો કે, તેઓ કટુ શબ્દોમાં કહે જ નહિ. મીઠા શબ્દોમાં જ ઉપદેશ આપે. અણિક મુનિવરનો પાવક પ્રસંગ સદ્દગુરુના શબ્દોમાં જે બળ હોય છે એ સૂમનું બળ હોય છે. વેશ્યાના ઘરેથી સાધ્વી માતાના વચનેથી ઉબુદ્ધ થયેલા અરણિક મુનિવર ફરી ગુરુદેવના ચરણે આવ્યા હશે ત્યારે ગુરુદેવે શું કહ્યું હશે ? કદાચ, એમના સામે વાત્સલ્યપૂર્ણ, કરુણું સભર નેત્ર સ્થાપી આટલું જ કહ્યું હશે : “વત્સ ! તારા જેવા પ્રબુદ્ધ આત્માને આ વિનિપાત કોણે કર્યો? સંયમના તારા શ્રેષ્ઠ ધનને લૂંટી લેનાર કોણ? તારા શત્રુને પીછાની લે.”ગુરુદેવના એક એક શબ્દ મીઠાશ ટપકતી હશે. અને એ