________________ 216 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ ડાહી છે. એક જ વાત એ લોકેની માનવા એ તૈયાર નથી કે, એના પતિ મૃત્યુશરણ થયા હેય. લેકે પિતાના સ્વામીને પિતાના પાસેથી આંચકી ન જાય એ માટે એ ચોવીસે કલાક મૃતદેહની કાળજી રાખવા લાગી. પણ એ એકાદ મિનીટ પણ જે કઈ કારણસર બહાર જાય તે લકે પેલા મૃતદેહને લઈ લેવા કે શીશ કરતા ! એ સમજી ગઈ લોકેની પેરવી. ભભકીને બેલી H જાવ, તમને અમારી હાજરી ન ગમતી હોય તે અમે આ ઘરમાં નહિ રહીએ. અને પછી પતિના મૃતદેહને ઉંચકી તે ગામ બહાર દર એક જગ્યાએ ગઈ. ઝાડ નીચે સારી જગ્યાએ મૃદેહને મૂકો અને માખીઓ ઉડાડવા લાગી બાઈ મેહનું કામણ પણ મનુષ્યને આ હદે બેચેન નથી બનાવતું? આ બેચેની શી રીતે ટળે? વાર્તાને અંત ભાગ આ વાત પર સરસ પ્રકાશ ફેંકી જાય છે. જરા જોઈએ એ અંતભાગને. - પુત્રવધૂ પુત્રના મૃતદેહને લઈ ગામ બહાર પડી રહે એ શેઠની ખાનદાની માટે મોટું કલંક હતું. આ કલંક છેવા શું કરવું? ખાનદાન ઘરની વહુને, કુલવધૂને શી રીતે સમજાવવી? એક ચાલાક માણસે પુત્રવધૂને ડાહી બનાવવાની યુક્તિ ખોળી કાઢી. એક સ્ત્રીનું મડદું ક્યાંકથી એ શેાધી લો. અને જ્યાં કુલવધુ રહેતી હતી ત્યાં આખ્યો. આવીને સ્ત્રીનું
