________________ 214 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ જન્મની કથા કહી સંભળાવીઃ તું હાથી હતું. અને ત્યાં એક સસલાની દયા માટે તે પગ ઉંચે કર્યો હતે. હાથીને ભવમાં પ્રાણીની દયા માટે આટલું કષ્ટ સહન કરનાર તું અહીં આટલે કાયર કાં? સર્વ જીવોની અહિંસા માટેનું આ સંયમ તને મળ્યું છે, ત્યારે તારા જે બહાદૂર માણસ પીછેહઠ કરે ? તું તે રાજકુમાર હિતે. યુદ્ધનીતિને તને ખ્યાલ છે. યુદ્ધમાં ગયા પછી યા તે વિજયની વરમાળા યા તે ખપી જવું આ સિવાય ત્રીજે કઈ માર્ગ હોય છે? ના, પ્રભુ !" મેઘકુમાર મુનિ બોલ્યા. કરુણ વત્સલ પ્રભુ અમૃતવાણી ઉચ્ચારી રહ્યાઃ યુદ્ધના મોરચે પીછેહઠ નથી થઈ શકતી. તે આ મોરચે પણ પીછેહઠ કેમ થઈ શકે ?" ધમ્મ સારહીશું.” ઉભાગે જાત રે રથ એ વાળી લીધે.” ભગવાને મેઘકુમાર મુનિના ઉન્માર્ગે જવા તૈયાર બનેલા જીવનરથને ઉગારી લીધો. મેહનાં આ કારસ્તાન ! મેહ જીવનના રથને ખાડામાં નાખવા કેશીશ કરે છે. પણ મેહના એ દાવને નાકામયાબ બનાવવો હોય તે જિન પ્રવચનના પાન દ્વારા મેહની નબળી કડીઓ જાણું ત્યાં હલ્લો લઈ જ જોઈશે. એક પતિ-પત્નીને એકબીજા પર અત્યન્ત પ્રેમ. એકબીજા વગર શ્રેષ્ઠીને આ પુત્ર અને તેની નવવધૂ એક દિવસ પણ રહી શકે નહિ.
