________________ જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ ગુરુદેવે સમાધાન આપતાં કહ્યું: મનની મુસાફરી તે ચાલુ જ છે. પણ જો તમે સભાન બને તે એને જરૂર અટકાવી શકે. નવકારમંત્ર ગણવા બેઠા. મન ભમવા લાગ્યું. અવનવા, જાત-જાતના વિચારો આવવા લાગ્યા. હવે, તે વખતે, જેટલી તમારી સભાનતા હશે તેટલી બ્રેક-વિચારેની યાત્રા પરલાગી શકશે.” અનુભવ કરે એટલે તમને ખ્યાલ આવશે કે, પછી તમે એવા સાવધાન બની જશો કે, સહેજ પણ મન બહારની યાત્રા પર જાય કે તરત જ તમને એની જાણ થઈ જશે. જ્યારે ખતરાની ઘંટી વાગે છે! નાનકડા બાબલાને ભૂલ થાપ ખવરાવી માતા બહાસ જવા ઈચ્છે છે, પણ ચકેર બાળક બરાબર ધ્યાન રાખી મા જ્યાં ડેલી બહાર પગ મૂકે છે કે તરત જ રેકેડીંગ શરૂ કરી દે છે ! અને બાળક નથી જાણતું માની ડેલી લાગે છે. વળી ડીવાર પછી બાબાને રમકડાઓ વચ્ચે મૂકી મા એના જરૂરી કામ માટે બહાર જવા તૈયારી કરશે. પણ ના, રમકડાથી રમી રહેલ બાબા બરાબર સાવધ છે. એ ડી થોડી વારે રસેડામાં અને દીવાનખંડમાં જઈ ઝાંકી આવે છે. અને “બા છે એવા આશ્વસ્તતાના ભાવ સાથે પાછો રમકડાની દુનિયામાં ખેવાય છે. અને બાળકની આ જાગ્રત ચેકીને કારણે માતા બહાર નથી જઈ શકતી.
