________________ જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ પટેલને દીકરે ઘેર આવ્યો. પિતાને કહેઃ મહિને દેટસે જ કેમ મંગાવે છે? વધારે મંગાવતા હે તે. મજાથી રહે તમે. બીજી તમારી સેવા નથી કરી શકતે પણ આટલું તે કરું. પટેલ સાંભળીને જરા નવાઈમાં ડૂખ્યા. મહિને પચાસ રૂપિયા જ મંગાવું છું અને આ દોઢસો કેમ કહે છે? ભાઈ ! હું તે દર મહિને પચાસ જ મંગાવું છું. તે હસે કેમ કીધું?” હવે નવાઈમાં ડૂબવાને વાર દીકરાને હતે. “હું દર મહિને દોઢસો મોકલું છું ને તમે મંગાવ્યા હતા પણ ઢસે.”. ધીરે ધીરે ખ્યાલ આવ્યો કે આ પિસ્ટ માસ્તરના જ કરતૂત છે. પટેલ-પુત્ર પહોંચેલો હતે. લાંચરૂશ્વત વિરોધી અધિકારીને મળે. બધી વાત સમજાવી. છટકું ગોઠવ્યું. બીજે મહિને મનીઓર્ડર આવ્યું. તેની ચૂકવણું વખતે અધિકારીઓ હાજર થઈ પિસ્ટ માસ્તરની પિલ ખેલી નાખી. અને પોસ્ટ માસ્તર સસ્પેન્ડ થયા. હરામને લાડ પચે નહિ, હે. આપણી મૂળ વાત એ હતી કે પિટને જોઈ એ પા શેર; પણ જીભ ઘણે ઉમેરે કરાવે છે. પિોસ્ટ માસ્તરે જેમ વરચેથી ઉમેરે કરી નાખ્યો તેમ જીભ પણ પેટની માગમાં વચ્ચેથી ઘણું વધારે કરી નાખે છે. પાપડ, રાયતુ, ચટણી, કચુંબર..આ બધું કોને જોઈએ છે?
