________________ 30 જ્ઞાનસાર પ્રવચનમાળા-૨ માંસાહારી નથી એ પૂછવાનો સમય આવી પહોંચે છે. આથી વધુ દુર્દશા કઈ હોય? મૂળ વાત આપણું એ હતી કે, આપણને જે મહાન વાર મળ્યો છે એ આપણું હાથમાંથી છટકી ન જાય અને સુરક્ષિત રહે એ માટે શું કરવું. અર્થગંભીર સૂત્રો, મહાન, પવિત્ર અનુષ્ઠાને આ આપણને મળેલ અદ્વિતીય વારસે છે. એને સુરક્ષિત રાખવા માટે ક્રિયામાં-આરાધનામાં સ્થિરતા, દઢતા જોઈશે. અને તમારી આરાધનાની દઢતા, સૂક્ષ્મ શક્તિનું એ પ્રગટીકરણ, ભવિષ્યની પેઢીમાં પણ ધર્મનાં બીજને આરોપશે. ઉપર જે વાત વિધેયાત્મક રીતે કરી, એને જ સૂત્રકાર મહર્ષિ હવે નિષેધાત્મક રીતે મૂકે છેઃ “અસ્થિર હૃદયે ચિત્રા..” એક રૂપક આપીને તેઓએ આ વાત સમજાવી છે. અસતી સ્ત્રી, જેનું મન અહીં-તહીં, પર પુરુષમાં, ભટકી રહ્યું છે તે કદાચ પતિ પર ગમે તે વહાલ કે ભક્તિ દર્શાવે તેય એ વહાલ કે એ ભક્તિઃ કલ્યાણ સાધક અને નહિ. તેમ કિયા ટાણે મન ઈધર–ઉધર ફરતું હોય અને એવી અસ્થિર ચિત્તવૃત્તિ પૂર્વક આરાધના કરીએ તે એ એટલું ફળ નથી આપતી, જેટલું એ આરાધના દ્વારા મળવું જોઈએ. અમૃત અનુષ્ઠાન ભણી.... કંકોતરીઓ –સંઘ આમંત્રણ પત્રિકાઓ એટલી બધી ચેમેરથી આવતી રહેતી હોય છે કે, દહેરાસરનું બેડ એથી
