________________
(૧૬)
એક ચાર તે તરફથી આવ્યા તેણે બધી ખબર કહી, કે તમારા ઉપર આવવાને આાન્ત નીકળી ચુકયા છે, ને તેણે કથા ગામ, કથક-હદ, અરણ્યદેશ, શિવરૂપ, પૂર્વમદ્ર, અપરેણુકામશમ, ગોમતી, ગોઠ્યા, તૈકયા, એ સર્વ રાજા તથા વાહીકરાટ્, રોમકરાણ્ ય⟩લ્લામરાજ, પટચર, શુરસેન, એ સર્વને મેળવી લીધા છે. આપના ચાહડ(વાહુડ ?) પણ જવાની તૈયારીમાં છે. આ સાંભળી રાજાએ સજ્જ થઇ, કાર્કટક, પાટલીપુત્ર, મલ્લવાસ્તે, ઇત્યાદિ રાજા સહિત બલ્લાલ તરફ, સાંકાશ્ય, ફાલ્ગુનીવહ, નાંદીપુર, અને વાતાનુન્થના રાજા સહિત પાતાના સેનાપતિ કાકનામના બ્રાહ્મણને મોકલ્યા, ને પોતે, અરાવત, અત્રિ સાર, દર્ષિં, સ્થલ, ધૂમ, ત્રિગત, ગર્લ, આદિના નૃપા સાથે આન્ન તરફ ચઢયા. રસ્તામાં ચુગંધર, કુરુ, અને કચ્છની સેના એને આવી મળી. એમ કરતાં એ માથુ આગળ પહાચ્યો, જ્યાં એને પોતાના ખડીઓ રાજા વિક્રમસિંહ પરમાર મળ્યા. તેણે અને આગ્રહ કરી થાડો વાર થાભાવ્યા, તેથી એણે સેનાહિત, વાસા ( બનાસ )ને તટે મુકામ કર્યા. પછી આ સર્ગના બાકીના ભાગ કવિએ ઋતુવર્ણનથી ભરેલા છે.
સત્તરમા સર્ગ પણ સેતાના વવિહાર અને જલવિહારમાં રોકાયલાછે. અરાઢમા સર્ગમાં આન્ત તરફનું પ્રયાણ પાછું ચાલતું થયુંછે. આને પણ સામા થવા તૈયારી કરી. એના એક વૃદ્ધ મંત્રીએ અને શિખામણ દીધી કે તારે તારા જાના મિત્ર સાથે આમ કારણ વિના ખૈર કરવું ચોગ્ય નથી, પણ તેના તિરસ્કાર કરી આન્ત પેાતાના સરદાર ગોવિંદરાજ સહિત યુધ્ધે ચઢયો. કુમારપાલ આવી પહાચ્યા, અને અન્ન પણ તાડ જેવા લાંબેા, ને હાથ જેવડા ફુલવાળા, ભાલા લઇ નીકળ્યા. યુધ્ધ ચાલ્યું તેમાં આને લશ્કર હડી જતું જોઇ, જાતે ચક્ર ફેંકવા માંડયાં. કુમારપાલે તીરમહારથી તે ઉરાડી દીધાં, ને પેાતાના હાથી આન્તના હાથી પાસે લઇ જવરાળ્યા. કુમારપાલે લા
