________________
( ૬ )
ચતુર્મુખ ( અહ્મા ) કે ષમુખ ( કાર્તિકેય ) કોઇ આ પુરનાં ન્યાયધર્માદિ વર્ણન કરવા સમર્થ નથી; ણિત્ અને તુ પ્રત્યયની પેઠે આજ તેની વૃદ્ધિનું પરમકારણ પંડિતા માનેછે—૩૬
અત્ર આગુરુના ધૂમથી છાઇ ગયેલા આકાશને મેઘ ધારીને ણકારના જેવી શિખાવાળા અને કારના જેવી ચાંચવાળા મયૂર ડોક અને ચંચૂ ઉંચી કરી મધુરવાણી આલાપેછે–૩૭
જે હણ્ અનેર્ આદિ સંજ્ઞા પણ સમજતા નથી એવા મૂઢપણ આ સરસ્વતીસદનમાં બાસ્ત્રવેત્તા થઇ જાયછે—૩૮
સત્યમિતવાણીથી આનંદ આપનારા, ને આકીટ મનુષ્ય સર્વને ઉપકાર કરનારા, અત્રત્ય સજ્જનાને જોયા નથી ત્યાંસુધીજ ચંદ્ન પોતાના આનદીપણાના ગવે ધરેછે, કે મેરુ ઉન્નત રહેછે-૩૯
શત્રુતા પરાજ્યથી યશરાશિવડે દિશામાત્રને હાસપમાડેલા એવા અતિ વિખ્યાત અને દિગ્ગજ જેવા હસ્તિની સેનાવાળા અત્રત્ય રાજા આગળ ઈંદ્ર પણ ઝાંખા પડેછે-૪૦
નિરંતર હિતની ઇચ્છાએજ નિષ્પાપપ્રવૃત્તિ કરનાર મંત્રનાં જન અચ્ હસ્થી અને હર્લી અસ્થી જેમ સર્વદા ભિન્ન નથી તેમ ધર્મ અને અર્થથી અભિન્ન જણાયછે–૪૧
અત્રના વારાને જોઇ વાચસ્પતિ પણ નીચું માથું નમાવે; અત્ર રાજાઓના યશથી, જે સ્વાભાવિક રીતે શ્વેત નથી તે પણ શ્વેત થઇ ગયુ છે-૪૨
શાંતિને પ્રવર્તાવનારની વષર્ શ્રાદ્ આદિવાણી અત્ર નિર ંતર સુધા વરસાવેછે, ( મહામાયાદિ ઉપદ્રવ કદાપિ થતા નથી ); જલશાયીદૈવ જલમાં શયન કરતા નથી, પણ લક્ષ્મીને અત્ર વસેલી દેખી ત્યાં આવી વસેછે–૪૩
