________________
(૨૭)
આાદ દિગ્ગજ, તેમ આઠ કુલપર્વત, ( ૧ ) તે કરતાં પણ અધિક ધરણીને ધારણ કરનાર એ નૃપ આગળ નવે નિધિ ઢળેલા છે, ને નવે ગ્રહ એના ઉપર પ્રસન્ન છે—૧૯૪
(સાંખ્ય શાસ્રાક્ત ) પચીશ(૨) ત-ત્વને જાણનાર આ રાનની કીર્ત્તિએ નવેખડ પૃથ્વી, આઠે દિશા, અને આર્ક પર્વત, શ્વેત કરી દીધાછે—૧૯૫
ચતુર્દેશ ભુવનનું રક્ષણ કરવાને સમર્થ એવા આ રાજામાં, પોતાનુ જેટલું ખલ છે તે બધુ એકાદશે દ્રાએ મૂક્યુંછે; અને વિ જયાર્થ આ રાજા જ્યારે ભાથેા ( અને ધનુo ) ચઢાવે છે ત્યારે એના હાથી ધોડા આદિ સૈન્યમાં ( તેમના ) પરિવાર માત્ર આવી બેસે છે—૧૯૬
એનું પરાક્રમ કોઇ જૂદું જ છે, એવુ તેજ પણ સૂર્ય અને ચંદ્રમાંના એક જેવું છે, એનું ધૈર્ય કહીં પણ નથી તેવું છે, ને એના સર્વ ગુણ કોઈ બીજામાં ન હોય તેવા અલૈાકિક છે; એણે રિપુનુ કયું સૈન્ય નથી સંહાર્યું, કે કીયું જગત હૃષ્ટ નથી કર્યુ ?—૧૯૭
જીવાત વૃઢાને મૂકીને નાસે છે, ને વૃદ્ધ જવાનને મૂકીને નાસે છે, એમ એના શત્રુના સમૂહ યુધ્ધ સમયે, હે સ્વાદિષ્ટ જલ ! કયાં છે તું, એમ તૃષાથી પીડાઇને પાકારે છે—૧૯૮
એ રાજા યુધ્ધના આરંભ કરે છે, ત્યારે એના સામા થયેલા રાજા ઝાંધા વતે ઢાડવા માંડે છે, ને રસ્તામાં બહુ થાકથી ખેદ પામે
( ૧ ) આઠે દિગ્ગજ—અરાવત, પુંડરિક, વામન, કુમુદ, અંજન, પુષ્પદં’ત, સાર્વભામ, સુપ્રતીક. આઠે કુલ પર્વતઃ વિંધ્ય, પારિજાત, શુક્તિમત, ઋક્ષ, માહેંદ્ર, સહ્ય, મલય, હિમવાન.
( ૨ ) પુરુષ પ્રકૃતિ, મહત, અહંકાર, પાંચ જ્ઞાનેન્દ્રિય, પાંચ કર્મેન્દ્રિય, મન, પાંચ તન્માત્ર, પાંચ ભૂત.
