________________
(૩૧) હે કમલો ! સ્ત્રીઓનાં નયનના પ્રબોધથી અમે જીતાયાં છીએ એમ હસો છો શાનાં ? કેમકે તમે પણ એજ નયનોથી જીતાયેલાં છે, એમ તારા પુરની નહેરોમાં, (પોતામાં બીડાયલા) ભ્રમરના શબ્દથી બોલતાં પિયણાં મીચાઈ જાય છે—૧૬
તે મારા પ્રતાપનું અનુકરણ કર્યું છે, કે મેં તારાનું કર્યું છે, એમ તર્ક કરતો રવિ મંદમંદ ઉદયે ચઢે છે એવો અમારા જેવાના મનમાં આ સમયે સંકલ્પ થાય છે–૧૭
તારી પાસે આવવાનું કહીને જે મારી પાસે રહ્યા, અને મારી પાસે આવવાનું કહીને જે તારી પાસે રહ્યા, તેના વિષે તને શે અનુભવ થાય છે ? હું કહું છું તે યથાર્થ છે એમ જાણી તુંજ આ વાતમાં તત્વ (એ પતિનું શાણું) વિચારી જો, એમ અત્યારે પરસ્પરને સખીઓ (શેકો ) કહે છે–૧૮
રાત્રીમાં હું તને ને તું મને એમ આપણે શબ્દ કરતાં હતાં (છતાં) મળ્યાં નહિ, એનું કારણ માત્ર તને અને મને હઠાવી દેનારાં વિધિવિલસિત જ છે, એમ ચક્રવાક મિથુન (હ) પરસ્પર રટે
છે-૧૮
તને, મને, આપણને, તમને, અમને, તમે સર્વને, ધિક્કાર છે, કે તમારા અને અમારા પ્રતિ સદ્ભાવવાળા એનાં દર્શન થયાં નહિ, તમારાં ને અમારાં ઇષ્ટોમાં અત્યારે જોરબંધ વાતો ચાલે છે–ર૦
આ (રાજા) તમને અને અમને હિતકારી છે, તેમ તમારાથી મારાથી ને આપણાથી ઉત્કૃષ્ટ છે, ને તમારો તથા અમારો ઇશ્વર છે, એમ બોલતા આ રાજા આ સમયે તારા તરફ આવે છે-૨૧
આ અતિ ઉત્તમ, તમને અને અમને રક્ષે છે, આપે છે, શાસન કરે છે, તેમજ તમને અને અમને હિતકારી છે, એમ જનોએ પરસ્પર, ઉદય સમયે સ્તવાયેલો સૂર્ય, જેમ એજ પ્રકારે જનોથી તવાયલો તું અમને પવિત્ર કરે છે, તેમ તને પવિત્ર કરે-૨૨
