________________
(૩૦)
થતાં, ચાર ચાર કે ત્રણ ત્રણ પિયાવાળા શ્રીમાન લોક ત્રણ કે ચાર બધી વધૂને તજીને, સંધ્યાકર્મ માટે પ્રવર્તે છે –
ત્રણ કિરણવાળો, ને તે વધતાં) ત્રણ પ્રભાવાળો, (ને તેમાં થી ) ચાર પ્રભાથી અધિક થતો, તથા તેથી પણ અધિક ચાર પ્રભાવડે ઉપર જણાતો એ વયનિધાન, પ્રાતઃસૂર્ય ઉગતાં જગત્. માત્ર ચારે દિશાથી અતિ પ્રકાશમાન થઈ રહ્યું છે–-૧૦
ઈષ્ટયાદિ છ ક્રિયાઓ વડે કરીને, વૃધ તેમ બાલ સે બ્રાહ્મણ, મેક્ષપ્રાપ્તિ માટે જરરહિત આદિપુરુષ (૧) (વિષ્ણુ)ને સંભારે છે–૧૧
જલમાં નહી, હાથમાં જલ લઈને, સમૃદ્ધિમાન ઈશ્વરો, બ્રાહ્મણોને, આટલું તમને અતિ અલ્પ છે તથાપિ અમારા ઉપર કૃપાકરી એટલું ગ્રહણ કરો એમ બોલતાં, દાનમાં સંકલ્પ છે-૧૨
કોઈ ખંડિતા પોતાની (શોક છતાં પોતાના જેવીજ ખંડિતા) સખીને કહે છે કે “તને અને મને મૂકીને ગયેલાને એને મારું ને તારું શું કામ છે ! કેમકે એ તો આપણા ઉપર કેવલાનિ:સ્પૃહ છે ને જે એ એમ કહે છે કે હું તે તમારે વશ છું તે મિથ્યાજ છે” !-૧૩
તમને, અમને તથા તમને અને અમને, અસભ્ય એવું પણ હિતવચન કહેનાર ગુરુને, તેમ તમારાં અમારાં પ્રિયજનને એમ છે એને આ પ્રભાત સુખકર હો–૧૪
ચક્રવાકનાં હ્રદ તથા ભ્રમરનાં મિથુન પરસ્પરને ઉચ્ચ સ્વરે કહે છે કે આપણે રાત્રીમાં વિયુક્ત થઈ ગયાં હતાં તેવી રાત્રી કાઢી નાખનાર, અને આપણી પાસે આવીને આપણને આશ્વાસન કરનાર, એવા સૂર્યકિરણને આવો આપણે સત્વર નમીએ-૧૫
(૧) એ લેકને અર્થ જૈનધર્મક્ત શ્રી ઋષભદેવને લાગે તેમ પણ કરી શકાય છે.
