________________
(૭૮) છે કે આ (૧) છે એમ, વાત્સી અને વાત્સાયની પતિને જેણે કેદ કર્યા છે એવો એ વિચાર કરવા લાગ્યો–૭૭ | વન પાસેથી એ નીકળ્યો ત્યારે લોહિત્યાયનિા સાંશિત્યાયનિ ! દૂરથાઓ, કાત્યાયનિ! ઉતાવળ કર, શાકલ્યાયનિ ! દૂર જા, શૈકઢ્યાયણિ ! મૈકક્ષી સુતા, ખસ, આવયા પુત્રિ ! આવવ્યાયનિ ! (૨) કરવ્યાયણિ! જલદી નાસે, એમ ભયભીત થયેલી માંડુકાયની અને આસુરાયણ બલે છે–૭૮–૭૮
સુતં ગમ ઋષિની પુરી સતં ગમ્યાને લૂટી, તેમાંથી, વાઘ જેમ હરણીને અને તિત્તિરીને પકડે, તેમ દક્ષઋષિ અને વારાહ ઋષિની પુત્રીઓ, બીચારી બ્રાહ્મણીઓને પકડી, એ લંપટ બદરીવનની પારપડો-૮૦
અધ્વર્યપત્ની, કમંડલ, તથા કોમલ બાહુવાળી મદ્રબાહુ, એ ઋષિસ્ત્રીઓને, દોરડે બાંધેલી હોય તેવી ભયભીત થતી જોતો જોતો, એ, કહુના પુત્ર (સર્પ, જેવો, જંબુમાલીએ પહે –૮૧
યુદ્ધમાં જનારા યોધ્ધા પોતાની પત્નીઓને આ પ્રમાણે કહે છે – હે કરભો ! (૩) સમાનઉવાળી, સંહિતરુ, વાસ, ઉત્તમ
(૧) આ ઠેકાણે વપરાયલો આર્ય શબ્દ ટીકાકારે વાણઆ એવા અર્થથી સમજાવ્યો છે.
(૨) આ બધાં તે તે નામના ઋષિઓનાં ગોત્રનામ છે.
(૩) દરભ એટલે ટચલી આંગળી પ્રણિબંધ સુધી હાથેળીને ભાગ, તેના જેવી સુવાળી જંધાવાળી–આવો દરબનો અર્થ ટીકાકાર કહે છે.
