________________
(૨૯)
વિષ્ણુના સખા ( અર્જુન ) પણ જેના સંહાર કરવા સમર્થ ન થયા, તેમ તેના પિતા કે ઇંદ્ર પોતે પણ ન થયા, તેવા પ્રભાસના વિધ્વંસ કરનાર ( ગ્રાહરિપુ આદિ દાનવ ) પ્રતિ, તુ ચાપ ચઢાવીને દંડશાસ્ત્રમાં શુક્ર જેવા થા—૪
શત્રુના( ૧ ) સંહાર કરનાર સર્વ રાજાઓમાં મહા, આ નરરવિ, આ સ્વપ્ન બહુ શ્રેયસ્કર છે એમ હર્ષ પામતા જાગ્યા ત્યારે, અંદી જના પણ સૂર્યાયના મસ્તાને કાવ્ય ગાતા હતા."
સૂર્ય વિનાના જગત્માં ચારે તરફ પ્રસરી રહેલા, અને દૃષ્ટિને વ્યર્થ કરનાર, અંધકારને સૂર્ય હણે છે; અને અને અર્ધ આપવાના ઉદ્દેશથી સુંદર જલવાળાં સરોવરનાં જલ, જેિન્દ્ર હાથમાં લે
ઉગ્ર તેજવાળા (સૂર્ય) પાતાના કિરણથી સરાવરનાં જલને સુંદર કરતા, તેમ અ ંધકારના સમૂહુને ગળી જતા, અત્ર ઉગે છે; અને અંધકારના સમૂહ પણ શીયાળની પેઠે ભયભીત થઇ શીયાળવાળી કુંજોમાં ભરાઇ જાય છે—૭
હે મકૃષ્ટ બાહુવાળા ! તારા હુકમથી શત્રુ કરે, તેમ સૂર્યના ઉદયથી શીયાળ પોતાનાં મિત્ર શીયાળ માટે પણ પ્રતીક્ષા કરતાં નથી, તેમ શીયાળવીએ પોતાનાં બચ્ચાંને તજીને પણ નાસે છે, શીયાળવાં એમ કરે એમાં શુ( ૨ ) !—૮
જેમને ચાર વેદ પ્રિય છે. એવા લોકમાં ત્રયીમૂર્તિરૂપ શિવના ઉ
( ૧ ) વૃત્તિકાર લખે છે કે મ`દેહા નામના દૈત્યને મારનાર એમ મૂલ સંસ્કૃતમાં ટ્ઠિા એવા શબ્દ છે તેથી સૂચવ્યું છે.
( ૨ ) અર્થાત્ મરીજાય તેાપણુ આશ્ચર્ય નથી, જેમ તારા શત્રુ તને દેખીને નાસે તેમાં શુ' ! તેમરે તેા પણ આશ્ચર્ય નથી.
