________________
-
૧૪
અજ્ઞાનથી મુક્ત અને પ્રશાન્તરસમાં ઝીલતા એ મહાત્માની કેટિને પહોંચી શકે નહિ विभीषणं गर्जति तत्र जातुचिद् मृगेश्वरेणोपमिते महात्मनि । न कोप्यहो कीदृगपि प्रकृष्टधीः शशाक किश्चिद् वदितुं तदग्रतः।।
સિંહ જેવા તે મહાત્મા જ્યારે કદાચિત (પ્રસંગ ઉપર) ઉગ્ર ગર્જના કરતા ત્યારે કઈ પણ-ગમે તેવો પ્રખર બુદ્ધિમાન પણ તેમની આગળ જઈ કંઈબલવાને હિમ્મત ધરી શકો નહિ.
शरत्सुधादीधिति सुन्दरं यन्महाव्रतं सर्वनृणां मनस्सु ।
अजीजनद् सम्मदपुरमूच्चैः समूलचन्द्रो हृदि नः सदा स्यात् ।। - જે મહાત્માનું શરત્રાતુના ચંદ્રની માફક સુંદર એવું મહાવ્રત (એવા મહાવ્રત) સર્વ મનુષ્યના હૃદમાં ખુબ હર્ષના પ્રવાહને ઉત્પન્ન કરતું હતું, એ મહાત્મા મૂળચંદ્રજી અમારા હૃદયમાં હમેશાં સ્થિત છે.
यो जैनसंघे गगने दिनेशो यः सार्वभौमः खलु जैनराज्ये । मुनीश्वरं तं स्तुतिवम नेतुं जिह्वासहस्रं न हि मे विषादः ॥
જેઓ જૈનસંઘ રૂપ આકાશમાં ખરેખર સૂર્ય સમાન હતા, વળી જે જેન જાતિના રાજ્યમાં એક ચકવતી સમાન હતા, તે મહાત્માની સ્તુતિ કરવાને મારી પાસે હજાર જીભ નથી, તેજ ખેદની વાત છે. असौ महात्मा गतवान् दृशो न स्तदर्शनेच्छाविधुरा वयं स्मः। न सह्यते तस्य वियोगदुःखं तथापि किं कुर्म उपायहीना ।।
એ મહાત્મા આપણી દષ્ટિથી વિદાય થઈ ગયા છે તેઓના દર્શનની ઉત્કંઠાથી આપણે વિલ્હેલ છીએ. તેમના વિયેગનું દુઃખ સહન થાય તેમ નથી. પરંતુ જ્યાં ઉપાય ન હોય ત્યાં શું કરીએ? अलं विषादैः क्रियतां प्रसन्नता दृष्ट्वा तदीयं विमलं यशोवपुः । तन्नामयुक्तं किमपि प्रणीयताम् कार्य महद् भक्तिविकासलक्षणम् ।
ખેર ! હવે વિષાદ (ખેદ) કરવાથી લાભ શે! તેઓના નિર્મળ યશરૂપી શરીરને જોઈ પ્રસન્ન થાઓ. તેઓશ્રીના નામયુક્ત
