________________
૩૬
શ્રી દેવભક્તિમાળા પ્રકરણ,
રાજધાનીમાં ચમરે દ્ર પણે ઉત્પન્ન થાય છે. ઉત્પન્ન થયા સાથે અવધિજ્ઞાનથી પોતાના મસ્તક ઉપર સુધર્મ ઈંદ્રને સુધર્માવત"સક નામના વિમાનમાં બેઠેલા અનેક ઋદ્ધિ સહીત વજ્ર છે હાથમાં જેના એવા જોઇને તરતજ મહાન કોધથી ધમધમીત થઇ પેાતાના સામાનિક દેવાને પુછે છે કે, આ કાણુ દુષ્ટાત્મા મારા મસ્તક ઉપર પગ રાખીને બેઠા છે ? તેના આવા શબ્દો સાંભળી સામાનિક દેવા હાથ જોડી સુધર્મ ઇંદ્ર સબંધી તમામ તેની શિકિત સાથેનું વર્ણન કહી સંભળાવ્યું. આથી વધારે ગુસ્સે થઇ ચમરે કહે છે કે, અરે મારા પરાક્રમની તમાને ખબરજ નથી જેથી તમા તેની પ્રશંસા કરા છે, પણ તમા જુએ કે હમણાજ તેને ત્યાંથી નીચે પાડું છું. આમ કહી સુધર્મ દેવલાકમાં જવા વિચાર કરે છે, પણ વળી વિચાર આવ્યા કે, કદાચ તે મારા કરતા મહા અલવાન નિકળ્યેા અને મારા પરાજય થાય, તા મારે કોના શરણે જવું ? આમ વિચાર કરી અવધિજ્ઞાનથી સુ સુમાર નગરને વિષે પરમાત્મા મહાવીરદેવ છદ્મસ્થપણામાં ધ્યાનમાં મગ્ન રહ્યા છે, તેમને જોઇને આ પ્રભુનું શરણુ લઇને જઉં તેા વાંધે નહીં આવે, આમ વિચાર કરી તરતજ સુ’સુમાર નગરમાં પ્રભુની પાસે આવ્યા અને પ્રભુને ત્રણ પ્રદક્ષિણા દઇ, વંદન નમસ્કાર કરી પ્રભુને કહે છે કે હે પ્રભુ ! આપના શરણને લઇ હું આજે ઉર્ધ્વલેાકમાં જઉ છું અને સુધર્મ ઇદ્રને હમણાં ઉપરથી નીચે પાડું છું. આમ પ્રભુને સંભળાવી તરતજ ઉર્ધ્વલાકમાં ગયા અને સુધર્મઇંદ્રના આત્મ રક્ષક દેવાને પોતાના હાથમાં રહેલ પરિઘ શસ્ત્ર વડે ત્રાસ આપતા, સુધર્મ ઇંદ્રની વેદીકા ઉપર પગ મુકી સુધર્મ ઈંદ્રને તિરસ્કારના શબ્દો સંભળાવ્યા; તરતજ ઇંદ્રે તેને એળખી તેની તરફ જાજવલ્યમાન વજ્રા કે કયુ. અગ્નીના કણીયા નીકલતાં આ વાને જોઇ ભય પામી એકદમ તે ચમરેંદ્ર નાશી ગયા. નીચે જેનું મસ્તક છે અને ઉપર જેના પગ છે આ મુજબ જેટલી પાતાની શક્તિ હતી તેટલા વેગથી જીવ લઇને ભાગ્યા, અને પ્રભુજી જ્યાં કાર્યાત્સ`માં રહ્યા છે તેના પગમાં આવીને લપાઇ ગયો. આ વખતે સુધર્મદ્રને જે વિચાર થયા તે ભગવતી સૂત્રમાં જણાવેલ છે.
