________________
શ્રી દેવભક્તિમાળા પ્રકરણ.
પ્રણમે છે આમ શાસ્ત્રકાર કહે છે તે બરાબર છે. તમે ગુરૂ ગમ વગર શાસ્ત્ર વાંચો છો તેથીજ ખરે અર્થ જાણી શકતા નથી. આલોચના લીધા વગર કાલધર્મ પામે તે વિરાધક ગણ્યા. આ કાંઈ પ્રભુની પ્રતિમાજીને વંદન કર્યા માટે વિરાધક ગણેલ નથી, પણ એક સ્થાનથી બીજે સ્થાને જતાં રસ્તામાં જે જે પ્રમાદ વૃત્તિ થયેલ હોય તેને અંગે અપ્રમાદિ એવા સાધુને પણ ઈરિયાવહિય પ્રતિક્રમણરૂપ પ્રાયશ્ચિત કરવું પડે છે, તેમ વિદ્યાચારણ મુનિને પણ જે એક સ્થાનથી બીજા સ્થાને ગમનાગમન કરેલ છે તે સંબંધી ઈરિ યાવહિય પ્રતિક્રમણ કરવા રૂપ પ્રાયશ્ચિત જે તેઓ ન કરે તે તે સંબંધી તેમને દેષ લાગે છે. પણ પ્રભુની પ્રતિમાજીને વંદન કરવાથી કાંઈ દોષ લાગતું નથી, પણ મહાન કર્મની નિર્જરા તેઓને થયેલ છે. સારા કામ કરતાં પણ જે વિરાધક ભાવ આવશે તે પછી તમને પણ સામાયક, પિષહ, પ્રતિક્રમણ તેમજ ગુરૂવંદન માટે દૂરથી સંઘ કાઢીને આવવું વિગેરે સારા કામમાં વિરાધક પણું કેમ નહીં આવે? ન્યાય અને જગ્યાએ સમાન છે. રસ્તામાં ચાલવાથી થયેલ જીવની વિરાધના સંબંધી પ્રાયશ્ચિત તે દરેકને લેવું જોઈએ. પિતાની સ્થિતિ ના અનુસારે અન્યથા, વિરાધક ભાવ ઓછો વધતે તે દરેકને આવે છે, માટે પ્રભુપ્રતિમાજીને વંદન કરવાથી એકાંત તે મહાનુભાવ મુનિને કર્મની નિર્જરા ધયેલ છે વળી પ્રભુપ્રતિમાજીના દર્શનથી કર્મ ક્ષપશમ થવા સાથે જાતિ સ્મરણ જ્ઞાન પણ થાય છે. અભય કુમારે મેલેલ જીની પ્રતિમાજીના દર્શનથી આદ્રકુમારને જેમ જાતિ
મરણ જ્ઞાન થયું તેમ. - तथाचतत्पाठः सुयगडांगसूत्रानयुक्ति २ श्रुतस्कंध अ-६
पीतीय दोण्हदुऊ पुछणमभयस्स पथ्थवेसोऊ तेणावि सम्मद्विद्वित्ति होज पडिमारहंमि गया ॥१०॥ द8 संबुद्धो ररिकऊ य आसाण वाहण पलात्तो પલ્લવંતો ધરિ અ નધિ જ ?? .