________________
શ્રી દેવભકિતમાળા પ્રકરણ. માત્ર તીર્થની સ્પર્શના કરવાથી કર્મક્ષય થઈ જતું નથી. શુકરાજા, ચંદ્રશેખર, દ્રઢ પ્રહારી, જેવા અઘોર કર્મ વાલીઓને પણ તીર્થ સ્પ
ના સાથે તપશ્ચર્યાથી જ કર્મ ક્ષય થયેલ છે. આટલા માટે જ પ્રથમ યાત્રા કરવાની વિધિ બતાવતા છ–રીની અંદર એક વખત ભેજન કરવા રૂપ એકાસણું કરે. એકાસણું કરવાની શક્તિ ન હોય તે પછી બની શકે તે મુજબ તપશ્ચર્યા કરવી જોઈએ. કર્મક્ષય કરવામાં ત્રણ કારણ છે. તપ, જપ, અને ધ્યાન, આ ત્રણે એકી સાથે હોય તે ઘણેજ ફાયદ આપે છે. થડાજ ટાઈમમાં કર્મક્ષય કરી મેક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે, પણ ત્રણે સાથે ન બને તે પછી પ્રત્યેકનું સેવન કરવું. આવાત સિદ્ધાચલજીના સ્તવનમાં આવેલ છે. આ સ્તવન આપણે હંમેશા બેલીએ પણ છીએ, છતાં તેના અર્થ તરફ લક્ષ્ય ભાગ્યે જ કઈ આપે છે. કહ્યું છે કે – "चैत्री कार्तकी पुनम जात्रा, तप जप ध्यानथी पाप खपावे;
गिरीवर दरिशन विरला पावे."
(શ્રી નવાણુ પ્રકારી પૂજા) - શ્રીમાન વીરવિજયજી મહારાજ આ પૂજામાં જણાવે છે કે, જે ભાગ્યશાળી જીવ હોય છે તેને જ આ ઉત્તમ તીર્થના દર્શન અને ચિત્રી તથા કાર્તકી પુનમની જાત્રા થાય છે. અને જાત્રા કરવા સાથે તપ, જપ અને ધ્યાન કરી અનેક ભાના સંચય કરેલાં મહા કમેને થોડા જ ટાઈમમાં ક્ષય કરે છે. તપ તે પ્રસિદ્ધ જ છે. જપમાં પ્રભુનું સ્મરણ રાતદિવસ ચાલતા, બેસતા, સુતા અને ઉઠતાં કર્યા કરવું. ધ્યાન તે પણ પ્રભુનું જ આરોદ્રરૂપ ધ્યાન મુકી દઈ, પ્રભુસ્વરૂપ બનવા પ્રભુનું જ કરવું. અગર પરમાત્માસ્વરૂપ પિતાના શુદ્ધસ્વરૂપ આત્મતત્વનું ધ્યાન ' કરવું. નિશ્ચયથી શત્રુને જીતનાર આત્મા હોવાથી ભાવથી શત્રુંજ્ય તે આત્મા જ છે. આ પ્રમાણે તપ જપ અને ધ્યાનથી જ અનેક ભવેના પાપને ક્ષય થાય છે આ વાત નિચેના સિદ્ધાચલજીના દુહાથી સિદ્ધ થાય છે,
