________________
તૃતીયા ભકિત.
૯૭.
દેરાસરના ઉપયાગમાં લેવામાં આવે છે. અને આ દ્રવ્યથી આલ અના ઘણા સારા રાખી શકાય છે. તેમજ આલખનથી અનેક ભવ્ય જીવેાના ઉદ્ધાર થાય છે. તેમજ સ્વધર્મ માં પણ આલંબનથી જ અનેક જીવા ટકી રહે છે. હવે આવા મહાન ઉપયાગી દેવદ્રવ્યની ઉપયેગીતા અને તેનું ફળ ખતાવે છે.
દ્રવ્ય સાતિકામાંથી પ્રચીન કૃત ગાથા. पमायमित्त दोसेण जिगरिच्छा जहा दुहं || पत्तं संगास सङ्केण तहा अनोवि पावही (६०) संकास गंधिलावs सकावयारंमि चेइए कहवि ॥
इयदव्व्वयोगी पमायो मरण संसारे ॥ ६१ ॥ અર્થ :—પ્રમાદ માત્ર દોષથી આલાયા નહીં લેનાર એવા સંકાશ નામના શ્રાવકે જેમ દુ:ખ પ્રાપ્ત કર્યું' તેમ તેની માફક વવાથી ખીજા લેાકેા પણ દુ:ખ પામશે. આ શકાશ નામના શ્રાવક ગધિલાવતી નગરીમાં રહેતા હતા, અને શક્રાવતાર નામના ચૈત્યની સંભાળ રાખતા હતા તેણે દેવદ્રવ્યના ઉપયોગ પ્રમાદથી પેતાના કા માં કર્યા, તેથી મરણ પામી ઘણા સંસારમાં ભમ્યા.
વિવેચન:—આ સકાશનામના શ્રાવક પ્રથમથીજ સંસાર ઉપરથી કંટાળેલ હાવાથી ધણા વૈરાગ્યવાન બન્યા હતા. તે શ્રાવકના વ્રત નિયમા ખરાખર પાળતા હતા, અને સારા વ્યવહારવાળા હતા. તે ગધિલાવતી નગરીમાં રહેતા હતા તેને ધર્મિષ્ઠ જાણી સંઘના માણુસાએ દેરાસરના તમામ વહિવટ સકાશને સોંપ્યા હતા અને તે સારી દાનતથી કામ કરતા હતા. કોઇ એક વખતે પેાતાને વેપારમાં ખાટ જવાથી તેની પાસે પૈસા ન રહ્યો, તેથી દેવદ્રવ્યના કેટલાક પૈસા પેાતાના ઉપયાગમાં લીધેા. આખર સ્થિતિએ તેણે વાપરેલા પૈસાને પાછા આપી શકયા નહીં, તેમજ સંધને તથા ગુરૂને જણાવી તેના દોષથી મુક્ત પૂર્ણ પણ થયા નહીં. જેથી એ સ્થિતિમાં મરણ પામી તેને અનેક ભવમાં ભ્રમણ કરવું પડયું. (૬૦-૬૧)
૧૩
