________________
શ્રી દેવભક્તિમાળા પ્રકરણ
अभउत्थियदेवयाणिवा अनउत्थियपरिग्गहियाई अरिहंतचेइयाई वा वंदित्तएवा नमंसित्तएवा पुग्विश्रणालत्तेणं आलवित्तएवा संलवित्तएवा इत्यादि. ' અર્થ:-આનંદશ્રાવક પ્રભુની પાસે શ્રાવકના બારવ્રત લેતા પ્રતિજ્ઞા કરે છે કે હે પ્રભુ! આજથી માંડી અન્યદર્શનીના સાધુ, અન્યદર્શનીના દેવ હરિહરાદિ તેમજ તે લેકે એ ગ્રહણ કરેલા અરિહંતની . પ્રતિમાજી પોતાના દેવ તરીકે સ્વીકારેલ હોય તેને વંદન, નમન, પૂજન સત્કાર, સન્માન, વિગેરે કાંઈ પણ મારે કરવું કલ્પે નહીં. તેમજ તે લેકેની સાથે તેઓએ પ્રથમ બેલાવ્યા વગર આલાપ સંતાપ પણ કરે મારે કપે નહીં. સારાંશ કે આપ પ્રભુને તથા આપની મૂત્તિને તથા નિગ્રંથ સાધુઓને વંદન, પૂજન, સત્કાર, સન્માન, આલાપ, સંતાપ, વિગેરે કરવું મારે કલ્પ, પણ બીજાની સાથે ન કપે. આ પાઠમાં વંદન પૂજનને પાઠ છે અને આનંદ શ્રાવકે પિતેજ પ્રતિમાજીને પૂજેલ છે. હવે આના કરતાં વધારે સ્પષ્ટ બીજે કે તમારે ખુલાસે જોઈએ છે.
* વાદી - આ પાઠમાં આગળ જતાં તેઓને અન્ન, પાણી તથા પ્રથમ બેલાવવું ચલાવવું હું કરીશ નહીં એમ જણાવેલ હેવાથી અરિહંત ચેઈયાણિ શબ્દથી અરિહંતના સાધુ ઘટી શકે, પણ પ્રતિમાજી કેવી રીતે ઘટી શકે? કારણ કે પ્રતિમાજીને અન્ન, પાણી દેવાને તેમ બેલાવવા ચલાવવાને સંભવ નથી.
શાસ્ત્રકાર, અલબત, તમારી વાત સાચી છે કે પ્રતિમાજીને અન્નપાણી વિગેરે દેવું ઘટે નહીં. પણ જ્યાં જેની સાથે સંબંધ ઘટતે હોય તેમ ઘટાડે તેજ વિદ્વાનેનું કર્તવ્ય છે. ઉપરના પાઠમાં ત્રણ આલાવા છે. અન્યદર્શનીના સાધુ, અન્યદર્શનીના દેવ, અને અન્યદર્શનીએ ગ્રહણ કરેલી અરિહંતની પ્રતિમાઓ, આ મુજબ ત્રણ આ
