________________
: આ પ્રસંગ ઉપર અમદાવાદથી નગરશેઠ મણિભાઈ પ્રેમાભાઈ તથા શેઠ જેસીંગભાઈ હઠીભાઈ વગેરેએ ખાસ પથારી ગુરૂભકિત દર્શાવી હતી. આ પ્રસંગે તે લીબડી ગામના સંઘે પણ અષ્ટાલિકા મહત્સવાદિ ધર્મક્રિયામાં ઘણા સારે ભાગ લીધે હતે. તે વર્ષનું ચોમાસું ત્યાં લીંબડીમાં જ થયું હતું. ચાતુર્માસમાં ધર્મ કૃત્યે ઘણું સારાં થયાં હતાં. પ્રાચીને તેમજ નવીન મંદિરમાં પ્રતિષ્ઠા કરાવવામાં આવી હતી, અમે આ પ્રસંગે પણ અષ્ટાહિકા મહત્સવ થયે હતે, આ તમામ ધર્મક્રિયાનું ખર્ચ બાઇ પુરબાઈએ આપ્યું હતું.
કાળની ગતિ ગહન છે. કરમને શરમ નથી. મહારાજશ્રી ઝવેર સાગરજીને તે જ માસામાં ભાદરવા સુદ ૫ થી સખ્ત માંદગી શરૂ થઈ અને ત્રણ માસ સુધી અશાતા વેદની કર્મ ભેગવી આ ફાની દુનિયાને ત્યાગ કરી પ્રભુ સ્મરણ કરતાં સ્વર્ગમાં ચાલ્યા ગયા. તેઓના દેહાવસાનથી આ સમુદાયને ઘણે ભારે ધક્કો લાગ્યો હતો, પણ કાળ આગળ કોઈનું જોર ચાલતું નથી. તેમની માંદગીના પ્રસંગે આ ચારિત્રના નાયક મહારાજશ્રીએ તથા તેઓના નવા શિષ્ય મુનિશ્રી આનંદસાગરજીએ ઘણી સારી શુશ્રુષા કરી હતી. મુનિરાજ શ્રી ઝવેરસાગરજીનું દેહાવસાન સં ૧૯૪૮ ના કાર્તક વદ ૧૨ સે થયું. આથી તેઓને ભારે દીલગીરી થઈ. એવામાં નગરશેઠ મણિભાઈએ મહારાજશ્રીને અમદાવાદ પધારવા માટે વિનંતી કરવાને પિતાની માતુશ્રીને ખાસ લીંબડી મેકલ્યા હતા, તેથી મહારાજશ્રીએ અમદાવાદ તરફ વિહાર કર્યો. પંન્યાસ પદવી લીધા પછી અમદાવાદમાં તેમને પ્રથમ પ્રવેશ થતે હેવાથી નગરશેઠ મણિભાઈ પ્રેમાભાઈ એ તેમને સારે સત્કાર કર્યો હતો અને સં. ૧૯૪૮ નું ચોમાસું પણ તેમણે અમદાવાદમાં કર્યું. ચાતુર્માસ પછી ઝવેરી, વાડીલાલ વખતચંદે કેસરીઆઇને સંઘ છરી પાળતો કાઢ. તે સંઘની સાથે તેઓ માગસર માસમાં યાત્રાથે નીકળ્યા, અને પાસે શુદ ૭ મે તેઓશ્રી કેસરીયાજી આવી પહોંચ્યા. ત્યાંથી પિષીના પાશ્વનાથ, ઇડર, તારંગાજી, શીપર વડનગર, માણસા, પેથાપુર થઈ માહ સુદ ૫ મે
