________________
૪૦:
66
સુંદર કુવા પાસે રહેલા ચાતરા તેમની નજરે પડ્યો. મહારાજશ્રી તે ચાતરા પર એઠા; ચારે બાજુએ સુંદર પુષ્પામાંથી સુવાસ પ્રસરી રહ્યો હતા. સહેસાવનની માફક વૃક્ષાની પણ ત્યાં સુદર ઘટા હતી. પેાતાના ભવિષ્યના જાણે કે તેમને ખ્યાલ થયે હાય તેમ તેઓશ્રી સાથે આવેલા શ્રાવકા તથા ૫. લાવિજયજીને કહેવા લાગ્યા કે આ જગ્યા ઘણીજ સુદર છે. અહીંથી ક્યાંઇ જવા મારી ઇચ્છા નથી. અત્રેજ અમુક સમય બેસી આપણે પ્રભુસ્મરણ કરીએ. 7) આ પ્રમાણે કહી તેઓશ્રી ત્યાંજ બેઠા. શેઠ જીવણજી દેવાજીએ માગમાં ફરવા લઇ જવાના ઘણું આગ્રહ કર્યો, છતાં ખાગમાં ન જતાં તે તે ત્યાંજ રહ્યા. અને ખીજા શ્રાવકા બગીચામાં ક્રવિ ગયા. આ પ્રમાથે પાતાના નિર્વાણુગમનની પૂર્વ દશ દિવસ અગાઉજ તે જગ્યા પસંદ્ન કરી પેાતે ઉપાશ્રયે આવ્યા. આસા સુદ ૪ ના દિવસે ઇલ્યુએન્ઝા નામના ઝેરી તાવે મહારાજશ્રીના શરીરમાં પ્રવેશ કર્યો. મહારાજશ્રીની સારવાર કરવા માટે પરમ ગુરૂભક્ત મહારાજશ્રીના પ્રશિષ્ય પ. લાભવિજયજી રોકાયા હતા. તત્કાળ ડાકટર, દેશી વૈદ્ય વગેરેની દવા શરૂ કરી ચાંપતા ઉપાય લેવામાં આવ્યા. પાંચમને દીવસે મહારાજશ્રીએ ઉપવાસ કર્યા છતાં છઠના દિવસે પણ તાવનુ જોર ઘટયુ નહિ. ગુરૂભક્તિ કરતાં ૫. લાભવિજયજી તથા ખીજા એ મુનિએ ઉપર પણ તે ઝેરી તાવે પોતાના પ્રભાવ દેખાડ્યો. આ સાધુએમાંથી ચાર સાધુએ આ તાવથી સપડાયા હતા. પણ ગુરૂ ભક્તિ કરવાના આવા શુભ અવસર કયાંથી મળશે, એમ ધારી પ લાભવિજયજી ખીમાર છતાં મહારાજશ્રીને છેડીને જરા પણ દૂર ગયા ન હતા. એકજ ઓરડીમાં બન્ને જણ પાસે પાસે સંથારા કરીને સુતા હતા. સુદ ૯ ને દિવસે આ તાવે તથા શ્વાસે ભયંકર રૂપ લીધું. ૫. લાભવિજયજી ખીમાર હતા, છતાં તે ગામમાં મળી આવતા. ડોકટરો તથા વૈદ્યાને ખેલાવી મહારાજશ્રીની તબીયતના સંબંધમાં તેમના અભિપ્રાય પૂછયેા. સવે એ હાથ ખ ંખેરી જણાવ્યું કે સ્થિતિ ઘણી ભયંકર છે, અને ખચવાની આશા ઘણી થાડી છે.
*
..
