________________
૧૩
સુધી ત્રણ કાળ ઉત્તમ ગંધવડે શ્રી જિનેશ્વરની પૂજા કરે તે આ દુખમાંથી મુક્ત થાય તેમ છે.”
મદનાવલીએ આ પ્રમાણે પિતાનું દુઃખ દૂર થવાને ઉપાય સાંભળવાથી પ્રસન્ન થઈને પિતાના સર્વ આભરણે તે શુકમિથુન તરફ નાખ્યા. એટલામાં તે તે શુકપક્ષીનું મિથુન તત્કાળ અદશ્ય થઈ ગયું. તે જોઈ વિરમય પામીને રાણી ચિંતવવા લાગી કે “આ શુકપક્ષીએ મારૂં ચરિત્ર શી રીતે જાણ્યું તેની ખબર પડતી નથી, તેથી તેને વિશેષ વૃત્તાંત કઈ જ્ઞાની મળશે તે પૂછી જોઈશ. પરંતુ તેના કહેવા પ્રમાણે હું શુદ્ધ બુદ્ધિવડે શ્રી જિનેન્દ્ર ભગવંતની ગંધપૂજા કરૂં.” આ પ્રમાણે ચિંતવીને તે સુગંધી દ્રવ્યવડે જિનેશ્વરની પૂજા કરવા લાગી. તેથી મંત્રવડે પિશાચીની જેમ તેણીના દેહમાંથી દુર્ગધ નષ્ટ થઈ ગયે પિતાના દેહમાંથી સર્વ દુર્ગધ નષ્ટ થયેલ જોઈ તેના નેત્રમાં આનંદના અશ્રુ ભરાઈ ગયા. મદનાવાળીના સમીપ ભાગમાં રહેનારા અનુચરેએ રાજા પાસે જઈને વધામણ આપી કે “હે સ્વામી ! આપના પુણ્યથી દેવી દુર્ગધ રહિત થઈ ગયા છે. તે વચન સાંભળી રાજા જાણે અમૃતનું સિંચન થયું હોય તે સતેષ પામ્યા અને તે અનુચરેને ઘણું દાન આપીને સંતુષ્ટ કર્યા. પછી તરત જ તે રાણીની પાસે ગયે. ત્યાં તેને તદ્દન નિરોગી જોઈ તે બહુ સંતુષ્ટ થયે. પછી રાજા પરમ સનેહવટે તેણુને ગજેન્દ્ર ઉપર બેસાડી આનંદપૂર્વક રાજમહેલમાં લઈ આવ્યા અને આખા નગરમાં મેટે મહોત્સવ કરાવ્યું.
