________________
લીલાવતીને આવવાથી તેના માતાપિતા અને બાંધવજનને ઘણે સંતોષ થયો. તેને જિનપૂજા કરતી જોઈને એકદા તેના ભાઈએ પૂછ્યું કે “હે બહેન ! આ જિનપૂજાનું ફળ મને કહે.” તે બેલી-“હે ભાઈ ! જિનેશ્વરની પૂજાથી જીવ દેવ અને ચકવતની અદ્ધિ પામીને અનુક્રમે સિદ્ધિસુખની સમૃદ્ધિને પામે છે. વળી જે ત્રિકાળ ભક્તિથી જિનપૂજા કરે છે તેને આ લેકમાં પણ શત્રુ કે દુષ્ટ પુરૂષોએ ઉત્પન્ન કરેલા ઉપસર્ગો થતા નથી.” બંધુ બે “જો એમ હોય તે મારે પણ આજથી જાવજીવ સુધી એ નિયમ છે કે હંમેશાં ત્રિકાળ જિનપૂજા કરવી.” બેન બેલી-“હે ભાઈ ! તને ધન્ય છે કે જેની આવી બુદ્ધિ થઈ; કેમકે મંદ પુણ્યવાળા પ્રાણીને જિનપૂજા કરવાની બુદ્ધિ થતી નથી.” આ પ્રમાણે તે બંને ભાઈ બહેન સર્વદા પિતાના નિયમમાં અખંડિતપણે વર્તતા છતા શ્રી જિતેંદ્રના ચરણની પૂજા કરવામાં તત્પર રહીને દિવસે
વ્યતિક્રમાવતા હતા. મૃત્યુકાળે પણ તેમનું ધ્યાન શ્રી જિનેશ્વરના ચરણની પૂજામાં તત્પર રહેવાથી તેઓ બંને મૃત્યુ પામીને સૌધર્મ દેવલેકમાં દેવતા થયા. ત્યાં તે બંને પૂર્વ કરેલી જિનવરપૂજા સંબંધી ધર્મના પ્રભાવથી હદયને ઈચ્છિત એવાં સુખ નિરંતર ભોગવવા લાગ્યા.
હવે પપુર નામના નગરમાં પરથ નામે રાજા હતું. તે રાજાને પદ્યા નામે પ્રાણપ્રિય રાણી હતી. દેવલકમાંથી પેલા ગુણધરને જીવ પ્રથમ ચવીને તે પરથ રાજાને પરધા રાણુના ગર્ભથી ઉત્પન્ન થયેલ
