________________
૧૦૧
તે નિ`ળ જ્ઞાનને ધારણ કરી પેાતાના આત્માને સદ્ગતિમાં લઇ જાય છે.' આ પ્રમાણે મુનીદ્રના મુખકમળથી નીકળતાં પચન સાંભળીને સે।મશ્રીએ તે જળ ભરેલેા ઘડા પ્રભુની પાસે ધરી દીધા અને ખેલી કે- હું સ્વામી ! હુંમૂઢ અજ્ઞાની છું તેથી તમારી સ્તવના કરી જાણતી નથી પણ તમને જળપૂર્ણ કળશ ચડાવવાથી જે પુણ્ય થતુ હાથ તે મને થો’
આ બધા વૃત્તાંત બીજી સ્ત્રીઓએ જઈને સેામશ્રીની સાસુને કહ્યો. તેમાં જણાખ્યું કે-‘તમારી વહુએ જળને ઘડા જિનમદિરમાં ઘડાવ્યા છે.' એવાં વચના સાંભળી તેની સાસુ સેામા અગ્નિની જેમ ધથી પ્રજ્વલિત થઇને ખેલી કે જ્યારે જિનને જળને થડા ચડાવ્યે ત્યારે તેણે પેાતાનુ માથુ કેમ ચડાખ્યુ નહીં ?' પુન: રાષથી ખેલી કે-‘એ દુષ્ટાને હવે મારા ઘરમાં પેસવા જ દઉં' નહી.’ આમ કહી હાથમાં લાકડી લઇને તે ગ્રહના દ્વાર આગળ ઉભી રહી.
એટલામાં સેમશ્રી ત્યાં આવીને પાતાના ઘરમાં પેસવા લાગી, એટલે સેામાએ તેને અ ંદર જતી અટકાવી કહ્યું કે 'હે દુષ્ટ્રે ! ઘડા વગર તું મારા ઘરમાં જ પેસીશ નહી. અરે મુખી' ! અપિ હિતૃઓનું તર્પણ કર્યું નથી, અગ્નિને તૃપ્ત કર્યો નથી અને વિપ્રોને કાંઈ દીધુ નથી, તેની અગાઉ તે જળને ઘડા જિનગૃહમાં કેમ આપી દીધા ?? આ પ્રમાણેનાં કાપાયમાન સાસુનાં વચને સાંભળીને સેામશ્રી રાતી રાતી કુંભારને ઘેર ગઇ; અને કુંભારને
