________________
-
૧૦૨
કહ્યું કે હે બાંધવ! મારા હાથમાંથી કંકણ લઈને તું મને એક ઘડે આપ.” કુંભાર બોલ્યા કે ભગિની ! તુ રૂદન કરતી કરતી ઘડે કેમ માગે છે?
પછી તેણીએ પિતાને સર્વ વૃત્તાંત તેને કહી સંભબા; એટલે કુંભકાર બેલ્ય-“બેન તને ધન્ય છે કે તે જિનેશ્વર ભગવંતની સમીપે ઘડે અર્પણ કર્યો છે, તેથી તે મનુષ્યજન્મનું ફળ અને મોક્ષસુખનું બીજ પ્રાપ્ત કર્યું છે. આ પ્રમાણે અનુમોદના કરવાથી તે કુંભારે પણ શુભ ફળવાળું કર્મ બાંધ્યું; કારણ કે ધર્મકાર્યની અનુમેંદના કરવાથી પણ જીવ ભવસાગર તરી જાય છે. પછી કુંભકારે કહ્યું કે-જે એમ છે તે આ બીજે ઘડે લઈ જા. મનમાં ખેઢ કર નહીં. વળી બેનના હાથમાંથી કંકણ લેવું તે ભાઈને ઘટે નહીં.'
પછી સમશ્રીએ ત્યાંથી એક ઘા લઈ ઉત્તમ જળ વડે ભરી પિતાની સાસુને આપ્ય; એટલે તે પણ પિતાના સ્વભાવમાં આવી. તે ઘડે લીધા પછી સોમાને છે કે પિતે કહેલાં વચને માટે પશ્ચાતાપ થયે, તથાપિ તેણીએ જિનેશ્વર ઉપર દ્વેષ કરવાથી એક ભવમાં ભેગવવા ગ્ય કર્મ બાંધ્યું.
પલે કુંભકાર મૃત્યુ પામીને જિનેશ્વર ભગવંતની જળપૂજાની અનુમોદના કરવાના ફળવડે કુંભપુર નગરમાં શ્રીધર નામે રાજા થયે. તે શ્રીદેવી નામે રાણીની સાથે સુખે રહેતો હતો, અને જેના ચરણકમળને પ્રણામ કરતા
