________________
૧૧૦
તેમજ સુવિશુધ્ધ એવા જિનકથિત ધમને પણ આચરી શકતા નથી, માટે અભિમાનરૂપ ધનવાળા આપણે બંને અસાર અને અલ્પ મૂલ્યવાળુ` કાંઈ પણ કરિયાણું ઘરમાંથી લઈને અન્ય દેશમાં જઇએ, કારણકે સાહસનું અવલ બન કરીને દેશાંતરમાં ગયેલા પુરૂષ પ્રમાદ રહિત રહેતા છતા પ્રાયે મનાવાંછિત લક્ષ્મીને પ્રાપ્ત કરે છે.'
આ પ્રમાણે કહીને પછી કપટ સ્નેહુવાળા, વિનષ્ટ ચિત્તવાળા અને પ્રનષ્ટ સ્વભાવવાળા તે બંને કાંઈ પણ કરિયાણું લઇને પેાતાના ઘરમાંથી નીકળ્યા નગરની બહાર એક ઉદ્યાનમાં તેઓ આવ્યા ત્યાં વડવૃક્ષના મૂળમાં પૃથ્વીપર રહેલા એક પુ'યાડના અકુરો તે બન્નેના જોવામાં આળ્યે, એટલે સમકાળે તે બન્નેએ હૃદયમાં ચિ ંતવ્યુ કે ‘આની નીચે જરૂર દ્રવ્ય હશે.' શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે ‘પુ યાડની નીચે પ્રાચે દ્રવ્ય હાય છે.’ પછી તે નિધાન ઉપર આસકત અને એક બીજાને છેતરવામાં તત્પર એવા તે મને કહેવા લાગ્યા કે આજના દિવસ શુભ જણાતા નથી, માટે જ્યારે શુભ દિવસ આવશે ત્યારે આપણે અહીંથી દ્રવ્ય કાઢશું”. આ પ્રમાણે નિશ્ચય કરીને અપશુકન થયા માટે પાછા આવ્યા' એમ કહેતા તે અને પેાતાને ઘેર પાછા ગયા, પરંતુ દુષ્ટ સ્ત્રીવાળા પુરૂષની જેમ તે બંનેના નેત્રમાં નિદ્રા આવી નહીં. દ્રવ્યમાં લુબ્ધ થયેલા પુરૂષાને પ્રાયે નિદ્રા આવતીજ નથી. અમાં લુબ્ધ એવા તે પિતા પુત્ર * ધાળા આંકડા.
