________________
રાજકુમારને તે રાજકન્યાએ જે. ચિત્રની અંદર શુકપક્ષીનું જોડું જોતાંજ તેને જાતિ મરણજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું, તેથી તેણે ચિંતવ્યું કે આ કુમાર તે શુકપક્ષીને જીવ જણાય છે અને શુકીને જીવ તે હું છું, કુંવરી આમ વિચારે છે તેવામાં તેના પિતાએ તેને પૂછયું કે “હે પુત્રી ! તું નિશ્ચલ દૃષ્ટિથી વારંવાર તે ચિત્રિત શુકપક્ષીના છેડાને કેમ જુએ છે?' કન્યા બોલી “પિતાજી! હું પૂર્વભવે શુકી હતી અને આ કુમાર શુકપક્ષી હતે. તે ભવમાં જિનેશ્વર ભગવંતની પાસે ફળ ધરવાથી અમે બંને મનુષ્યપણને પ્રાપ્ત થયા છીએ.” આ પ્રમાણે કહીને જન્માંતરના નેહથી પ્રતિબદ્ધ એવી રાજકુમારીએ તત્કાળ ફળસાર કુમારના કંઠમાં વરમાળા આરે પણ કરી. તે સમયે સર્વ લેકેએ રાજાને અભિનંદન આપ્યું કે “આ રાજપુત્રી યોગ્ય વરને વરી છે. તે ફળસાર કુમાર અને રાજકુમારીને સમાગમ અન્ય એ આનંદકારી થયે કે જે દેવલેકમાં દેવતાઓને પણ દુર્લભ હોય છે. પછી અતિ નેહથી ભરપૂર અને અત્યંત હર્ષથી યુકત એવા તે બંનેને પાણિગ્રહણ મહોત્સવ સર્વ રાજાઓની સમક્ષ કરવામાં આવ્યા.
શશિલેખાના પિતાએ વિવિધ પ્રકારનાં શ્રેષ્ઠ વસ્ત્ર તથા આભૂષણે વડે સન્માન કરીને સર્વ રાજાઓને વિદાય કર્યા. પછી ફળસારકુમારને પણ પોતાની પુત્રી સહિત ઘણું સન્માન કરીને રજા આપી. એટલે તેઓ સુખશાંતિપૂર્વક પિતાને નગરે પહોચ્યા.
