________________
સાબાશી આપી અને નિર્મળ શીલગુણવાળી તે જિનમતી દેવતાને પણ વલભ થઈ.
આ અરસામાં કોઈ બે મુનિ ઘરે ઘરે ફરતાં લીલાવતીના દ્વાર પાસે આવી ચડ્યા. પોતાના દ્વાર પાસે ઉભા રહેલા તે મુનિઓને જોઈને તે તત્કાળ ઉભી થઈ. લીલાવતીએ પરિવાર સહિત પરમ વિનયપૂર્વક તેમને વંદના કરી. બે મુનિમાંથી જયેષ્ઠ મુનિ ધર્મલાભ આપીને બેલ્યા કે “હે લીલાવતી ! તારા હિતને કરનારૂં મારૂં વચન તું સાંભળ-જે પ્રાણી શ્રી જિનેશ્વર ભગવંતની ઉત્તમ પુષ્પવડે ત્રિકાળ પૂજા કરે છે તે દેવતાન સુખ ભોગવી અનુક્રમે શાશ્વત સુખ (મેક્ષ) ને પ્રાપ્ત કરે છે. જે માત્ર એક પુષ્પથી પણ શ્રી જિનેશ્વર ભગવંતની ભક્તિપૂર્વક પૂજા કરે તે તે જીવ દેવ અને અસુરે ની ઉત્તમ સમૃદ્ધિને પામે છે. જે પ્રાણું મત્સરભાવથી બીજાએ કરેલી જિનપૂજાને દૂર કરે છે, તે પ્રાણી આગામી કાળે દુઃખથી પરિતાપ પામતે છતાં હજારે ભવ આ સંસારચક્રમાં પરિભ્રમણ કરે છે. તેમજ આ ભવમાં પણ જિનપૂજામાં વિઘ કરવાના કારણથી સંતપ્ત રહ્યા કરે છે અને સુખ સૌભાગ્યથી રહિત થાય છે.
આ પ્રમાણે તે મુનિરાજનાં વચન સાંભળી પવનથી હણાયેલા વૃક્ષના પત્રની જેમ કંપતી તે લીલાવતી બેલીહે ભગવન્! જે એમ છે તે મેં પાપિણીએ જ એવું પાપ કરેલું છે.' એમ કહીને માળા સંબંધી બધે વૃત્તાંત
