________________
૪૦
દેવી ! મહારાજા આજ્ઞા કરે છે કે આજે તમારે અવશ્ય રાજભુવનમાં આવવું, અને તે સંબંધી કાંઈ પણ કુવિકલ્પ કરવો નહીં” રાજાની આજ્ઞા મળવાથી શ્રીદેવી રાત્રે શૃંગાર ધારણ કરી કેટલાક પરિવાર સહિત હાથણું ઉપર બેસીને રાજભુવનમાં આવી. રાજાએ તેનું સન્માન કર્યું, અને બધી રાણીઓમાં તેને શ્રેષ્ઠ પદ આપ્યું, એટલે તે ત્રીજી સીએને દૌર્ભાગ્ય અર્પણ કરી પિતે સૌભાગ્ય ગ્રહણ કરીને મહાદેવી થઈ પડી. ત્યારથી તે ઈચ્છિત સુખને ભેગવવા લાગી, વળી તે જેની ઉપર સંતુષ્ટ થતી તેને ઈચ્છિત દાન આપતી હતી અને જેની ઉપર રૂટમાન થતી તેને તે નિગ્રહ કરતી હતી.
એક્તા પેલી પરિવ્રાજકા એ શ્રીદેવીને પૂછ્યું કે “વત્સ તારા ઈચ્છિત મનોરથ તને પ્રાપ્ત થયા?” તે શૈલી–બહે ભગવતી ! જે તારા ચરણની ભક્તિ કરે તેને ન પ્રાપ્ત થાય તેવું કાંઈ છે જ નહીં; તે પણ હજુ મારું હૃદય ફેલાયમાન રહ્યા કરે છે, તેથી જે હું જીવું તે તે જીવે અને હું મૃત્યુ પામું તે તે મૃત્યુ પામે એમ થાય ત્યારે રાજાને મારી ઉપર ખરે નેહ છે એમ હું માનું.’ પરિત્રાજિકાએ કહ્યું કે “જો તારે આ પ્રકારની રાજાની પરીક્ષા જ કરવી હોય તે આ મૂળિયું આવું છું તે લે, તે સુંઘવાથી તું જીવતી છતાં જાણે મૃત્યુ પામી છે તેમ દેખાઇશ; એટલે રાજાની તને પરીક્ષા પડશે. પછી બીજું મૂળિયુ સુંઘાડીને હું તને સચેતન કરીશ. હું તારી પાસે
