Sadhak Sahachari

Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

Page 64

સાધક વર્ગ
૧૫
જે ક્રોધી, અજ્ઞાની (મુખ), અહંકારી, સદા દુર વચનો બોલનાર, માયાવી અને ધૂર્ત હોય તે જીવાત્મા પાણીના પ્રબળ પ્રવાહમાં કાઇ તણાય તેમ આ સંસારના પ્રવાહમાં તણાતો રહે છે.
દશ. ૯ : ઉ. ૨ : ૩ देवलोग समाणो अ, परिआओ महेसिणं । रयाणं अरयाणं च महानरयसारिसो ॥ ४१ ॥ દેવલોક સમી દીક્ષા લાગે મીઠી મહર્ષિને; સંયમ શક્તિ હીણાને મહા નરક સંદેશ. ૪૧
ત્યાગ એ ઉચ્ચ અંત:કરણવાળા મહાન પુરુષોને સ્વર્ગસમાન સુખદ લાગે છે પરંતુ તે જ ત્યાગ સ્વચ્છંદી અને અશક્ત સાધકને મહા નરક સમાન દુઃખદ લાગે છે. દશ. ચૂ. ૧ : ૧૦
कणकुण्डगं चइत्ताणं, विटुंभुंजइ सूयरे । एवं सीलं चइत्ताणं, दुस्सीले रमइ मिए ॥ ४२ ॥ ધાન્યની ટોપલી છોડી વિષ્ટાને ભૂંડ ખાય છે; તેમ સુશીલતા છોડી મૂઢ કુશીલમાં રમે. ૪૨
જેમ ભૂંડ સુંદર અનાજની ટોપલીને છોડી વિષ્ટા (જેવી હલકી ચીજોને ખાવું પસંદ કરે છે તેમ સ્વછંદી મૂર્ણ સદાચાર છોડી સ્વચ્છેદે વિચારવામાં જ આનંદ માને છે. ઉ. ૧ : ૫
अतट्टगुरुओ लुद्धो, बहुं पावं पकुव्वइ । दुत्तोसओ अ से होइ, निव्वाणं य न गच्छइ ॥ ४३ ॥ સ્વાર્થમાં રક્ત ને લુબ્ધ જે બહુ પાપને કરે; અસંતુષ્ટ સદા ભ્રાંત તે નિર્વાણ ન પામશે. ૪૩