Sada Magan Me Rahna

Author(s): Priyam
Publisher: Ashapuran Parshwanath Jain Gyanbhandar

Page 5

મુળ સમુથારૂથરા રોગ (આવશ્યક નિર્યુક્તિ) કોઈ વંદન કરે, તો ગર્વ પણ નહીં. ને કોઈ અપમાન કરે, તો રોષ પણ નહીં. રાગ અને દ્વેષનો જ્યાં કચ્ચરઘાણ વળી ગયો છે. ચિત્તવૃત્તિ જ્યાં “દમ” નું અતિક્રમણ કરવા અસમર્થ બની છે. એનું નામ ધીર... એનું નામ મુનિ.
“ધર્મલાભ”. આગળના ઘરમાં આ ધ્વનિતરંગો શાંત થયા, એની પહેલા તો “પધારો પધારો ના ભાવાવેશોનો ઘસારો એ અવધૂતને વીંટળાઈ વળ્યો. નાના-બાળકો સંતનો હાથ પકડીને એમને અંદર તાણી ગયા. ગણતરીની ક્ષણોમાં નાના-મોટા ત્રીશેક ભાજનો ખૂલી ગયા. દરેક વસ્તુ ઉંધુ વાળવાનો બધાનો મનોરથ અને કોઈક જ વસ્તુ થોડી લઈને સંતનું પ્રતિગમન. ધન ધન શાસન મંડન મુનિવરા.... જેમનું મોન પણ પ્રભાવક પ્રવચન છે, જેમની અસ્મિતા ય અનવગણીય ઉપદેશ છે.
ક્યાંક પધારો.... તો ક્યાંક જાકારો.. ક્યાંક પક્વાન... તો ક્યાંક લૂખા રોટલા.. ક્યાંક ભાવભીની ભક્તિ. તો ક્યાંક આકરા શબ્દપ્રહારો... કેટલું સરસ મજાનું છે મુનિજીવન!.. કેટલી વૈજ્ઞાનિક છે મુનિચર્યા! ... દિવસના પહેલા બે પ્રહરમાં સ્વાધ્યાય અને ધ્યાનના માધ્યમે જે સાધના કરી, જે આત્મપરિણતિ પ્રાપ્ત કરી, એની પરીક્ષા ત્રીજા પ્રહરમાં થઈ જાય છે. આ એક એવો અગ્નિ છે, જેમાં પરિપક્વ થઈને સાધના સિદ્ધિને આંબી જાય છે.