________________
Scanned by CamScanner
कमति, जे बोले
लहार ने लोड गम
नहि ताड ।।
जज्जामां जगदीस है, हहामा हरि सार । सरामां राम माम हे, तेणे भयो जुझार ॥११॥ जज्जो जैन धर्ममो, हैये हर्ष अपार । ररो रिषभ जिणंदनो, तेणे भयो जुहार ॥ १९४ ॥ जे बोले बालकमति, जे बोले अणगार । जे बोले वर कामिनी, झूठ पडे न लगार ॥ ११५॥ जे पर जेनु मन हुवे, ते पर करे विचार । लुहार ने लोड गमे, वाघळ गमे सुतार ॥ ११६ ॥ जेवा बीजने वावशे, तेवा उगशे झाड । आंधानुं फळ वावशो, तो उगशे नहि ताड ॥ ११७ ॥ जेवू पाकुं बोर, तेवु मन दुर्जन तणुं । भीतर कठीन कठोर, बाहारथी रातुं घणुं ॥ ११८ ॥ जेर न लागे कप्पड, जामा होय पलीत्त । तस्त खाधी मानसां, ते केम निर्मल चित्त ॥ ११९ ॥ जे सज्जण ते सज्जण, जे रुठया सो वार, अंब न होये लींबडो, जे जाते सहकार ॥१२०॥ जे घर पुत्त सपुत्तनो, कायको धन संचेय, जो घर पुत्त कपुत्तनो, कायको धन संचेय ॥ १२१ ॥ जे घर जिन मंदीर नहि, जे घर नहि मुनिदान । जे घर धर्म कथा नहि, ते नहि पुन्य स्थान ॥ १२२ ॥ जैसी करणी वैसी भरणी, आज क्या कल पावेगा । धोको देता गया रे कां, आपही धोका पावेगा ॥१२३ ॥ जोइये तेमां एक पण, ओछो नहि नीभाय । पाया इसो उपळा, मळी खाटलो थाय ॥ १२४ ॥ जो जाको मुन जानते, सो ताको गुन लेत । कोयल आमली खात हे, काग लींचोली लेत॥१२५ ॥ उहा ठीक मांई रहो, ठीक रया ठीक थाप । ठीक विनाना मीक्डा, पड्या चोरसीमांय ॥ १२६ ॥ तरवर सरबर संतजम, चोथो घरसे मेह । परमारकने कारणे, चारे धरिया देह ।। १२७ ।।
