Prastavik Duha Sangrah

Author(s): Manivijay
Publisher: Devchand Dalichand

Page 45

Scanned by CamScanner
गोरी पातळी गोरी पुतळी, नदीये नाचा जाय । गोरीनी आंखमां दीवा बळे, मोरी चौटामा धेचाय। १९०दीवासळी नानुं तो फूल जेवहूं, पूंछे पीतुं नीर । ते पाठवू मारी बारीये, आवशो सुंदर धीर । ५९१ । दीयो अग्नि कुंडमांधी नीकळे, भमर कुंडमां जाय । पंडित पुछे पंडितने, फुल वेलाने खाय ॥ ५९२ ॥ दीनो उंचं तो उंट जेवहूं, नदीये न्हावा जाय । जेनी पांखडीये दीवा बळे, ते हाटो हाट वेचाय । ५९३ । दीवासळीनं बोयु कट कट कणसलं, नाना मोटा पग । मोटो चाले बार गाउ, नानो चाले डग । ५९४ । घडीयाळ वाचा विण बोल्या करे, चाले छे विण पग । कांटा फ्ण वागे नहि, तेने जाणे बधुं जग ॥ ५९५॥ घडीयाळ आठ कटके नर नीपजे, तेमां स्त्रि बे नर चार । नपुंसकमां वे एह छे, ते तज्यु मनोहार ॥ ५९६ ॥ खाटलो पलंग आठ कटके नर नीपजे, नारी दो नर चार । वच्चे वे नपुंसक रह्यां, चतुर करो विचार ॥ ५९७ ॥ वाटलो पलंग दो नारीने दोवे नळां, नरने नामे नाम । वाइए भरावा आवी तुज घर, महारे तेनुं पडयु छे काम ॥५९८५ खाटलो पलंग अट कट लाकडी, जोवन जाळी । ए वरत वरते तेने, आपु सोनानी वाळी ॥ ५९९ ॥ खाटलो पलंग आठ काटनु लाकडु, वचमां भमर जाळी । महारो अरय कहे तेने, आपु सोनानी पाळी॥६००॥वाण भरेलो खाटलो चोखंड ने चोसलुं, बीबा वर्णि भात । आवी तेने कारणे, होयतो बाइ आप ॥६०१॥ गोदडु पशु नहि पण चार पग, एक वांसो बी शीष । बाळक तेनां पेटमां, शी वस्तु ते तुं कहीश ॥६०२॥ घोडीयु ग्रंकी चंकी वांकळी, मांहि पडच छे हाउ । ए अरथ कहे तेनां, हालरडां गाउ ।। ६०३ ॥ घोडीj पारगुं हलु हळु आवेने, हल्लु इल्लु जाय । एक रहे ने बीजु, मंगळ गाय ॥ ६०४ ॥ घोडीयु बाळक रहे ने माता गाय