Prastavik Duha Sangrah

Author(s): Manivijay
Publisher: Devchand Dalichand

Page 28

Scanned by CamScanner
प्रस्ताविक दुहा संग्रह
॥१४॥
चंदम च) अंगने, गर्दभ गाय न थाय । मृरख नरना मन विषे, शाम कदि नप याय ॥ ३६८॥ ज्ञान समो कोइ धन नहि, समता समो नहि सुख । जीवित सम आशा नहि, मरण सम महि दुःख ॥ ३६९॥ जाण्यु तो तेहन खरु, जे मोहे नविलेपाय । सुखदुःख आवे जीवने, हरख शोक नपि धाय ॥ ३७० ॥ गुरु दीयो गुरु देवता, गुरु विना घोर अंधार । जे रुरु वाणीथी वेगला, ते रडवढीया संसार ॥ ३७१ ॥ उत्तम कुल नर भव लही, पाम्यो धर्म जिमराय । ममाद मुकी कीमीये, क्षण लाखीणो जाय ॥ ३७२॥ माता पिता ते जाणवा, जाणवा प्यारा मित्र । वरील तेने जाणवा, शीखवे धर्म पवित्र ॥ ३७३ ॥ किहां चंदन किंहा मलयागिरी, किंहा सायर किंहा नीर । ज्यु प्यु पडे विपत्तही त्युं त्यु सहे शरीर ॥ ३७४ ॥ मुता बेसता उठता, जे समरे अरिहंत । दुखियाना दुःख मांग, रेशे मुख अनंत ॥ ३७५ ॥ घर छोडी उपाश्रये, आच्या वेगे दोडी । भगवू चित्त चोटी, महि तो किम्मत कोडी ॥ ३७६ ॥ उद्यमना उमेदवारथी, जे नर हारी जाय । तेने नर नहि जाणवो, खर सम तेह कहेवाय ॥ ३७७॥ वगर बुद्धिए जोरथी, यतुं होय जो राज । वाघ वरु ने वांदरा, करत जगतमा राज ॥ ३७८ ॥ जे निज वल जाणे नहि, वरते पर आधीन । हायी अज्ञाने रहे, मावत आगल दीन ॥ ३७९ ॥ मधुर कथा रचना मधुर, बक्ता मधुर तेम होय । मधुर ए तो घे मधुरता, जो होय श्रोता कोय ॥ ३८०॥ समता रमता उर्वता, ज्ञायकता मुखभास । वेदकता चैतन्यता, ए सवी जीव विलास ॥ ३८१।। तनता मनता वचनता, जडता जड संमेल । लघुता गुरुता गमनता, ए अजीवका सब खेळ ॥ ३८२ ॥
॥१४॥