________________
નાસ્તિકવાદને તોફાની પવન.
શ્રી સુંદરલાલ ચુનીલાલ કાપડીયા. એમ. એ. આર્યાવતની આ ભૂમિમાં આસ્તિક આપણે પૈસે-ટકે, સત્તા અને શારીરિકબળે અને નાસ્તિક બે પ્રકારનાં દર્શને-વાદો કેમ આબાદ બનીએ ! આ માત્ર એક જ અસ્તિત્વ ધરાવતા આવ્યા છે. સામાન્યતઃ તેમનું જીવન ધ્યેય બનેલું છે, કે જે ધ્યેય આત્મા–પુય-પાપ, સ્વર્ગનરક આદિમાં પૂર્વના પુણ્યદય વિના કદિએ ફળીભૂત થાય શ્રદ્ધા ધરાવતાં દર્શને આસ્તિક ગણાય છે, એમ નથી, એવી આર્યાવતના શ્રદ્ધાળુવર્ગની
જ્યારે તે વસ્તુઓમાં ન માનનાર એક વર્ગ સજજડ એકધારી માન્યતા છે, મતલબ કે, નાસ્તિક તરીકે ગણાતે આવ્યું છે, જે કે આ વગર આ રીતે પુણ્ય અને પાપમાં પણ આરિતક ગણુતા દશનેમાં પણ ઉડે ઉતરતા માનતું નથી, એમ ચોક્કસ થાય છે. ફેર તે તે દેશની આસ્તિકતા કયાં જઈ અટકે માત્ર એટલે કે જુનવાણી નાસ્તિકવર્ગ ઉઘડે છે, એ વિચારણય પ્રશ્ન છે, પરંતુ પ્રસ્તુતમાં છેગે પોતાની નાસ્તિકતા જાહેર કરતે અને તે આપણે આજે એક વિલક્ષણ કટિને એથી શ્રદ્ધાળ આસ્તિકવર્ગ તેમને સારી રીતે વર્ગ સમાજમાં ઉભું થયું છે અને ઉભે પીછાની શકતો અને એ ચેપી રોગથી સ્વથયે જાય છે, તેને અંગેજ વિચારણા પરને બચાવી શકતે, જ્યારે આધુનિક છુપા કરવી છે.
નાસ્તિકવગે તો ગજબ કર્યો છે, ભકિક આ એક વર્ગ એવા પ્રકારનો છે, કે જે શ્રદ્ધાળુગમાં પણ એમને પગદંડો જામત સમાજમાં ઈશ્વરપ્રાથના-ગરીબોની સેવામાં જાય છે અને એનું કાતિલ ઝેર પરોક્ષરહેલ પુણ્ય-પ્રાપ્તિ આદિની સુફીયાણું વાતે અપરોક્ષ રીતે સમાજમાં પ્રસરતું જાય છે એક બાજુ કરે છે, જ્યારે બીજી બાજુએ જે કે આ છુપા નાસ્તિકવર્ગમાં પણ કેટલાક એમની સઘળીએ મોટા ભાગની પ્રવૃત્તિ અને ભાગ તથા પ્રકારના પરિચય અને વાતાવરણને ધ્યેય સમાજના મોટા ભાગને દેવ-ગુરૂ-ધમ લઈને પિતાની અજ્ઞદશાને લઈને કેઈક પક્ષ પ્રત્યેની ભક્તિથી ખસેડી શ્રધ્ધાથી ઉભગાવી દે હથેડાના હાથારૂપ બની ગયા છે, પરંતુ એ છે, એટલું જ નહિ પણ એની ધીમી અને પરિસ્થિતિના કારણે અત્રે ચચવાં નથી. આ મીઠી અસર એ થઈ છે અને થાય છે કે કાતિલ ઝેર પ્રસારવાની ખૂબી એવી છે, કે ખરી રીતે આત્મા જેવી સાચી વસ્તુના અને ભકિક જનતા મૂંઝાયા વિના રહેજ નહિ. સ્તિત્વમાં પણ સમાજની માન્યતા રહી છે કે રામુ ત પ સપના સૂત્રને ઉપગ કેમ? રહેશે કે કેમ? એ પ્રશ્ન ઉઠે છે, કરીને ધર્મને નામે શરીરને પુષ્ટ બનાવવાની અને જરા ઉંડી વિચારણા કરીએ તે જરૂર વાત ભદ્રિક માણસને ગળે ઝટ ઉતારી દે, એમજ લાગશે કે આત્માના અસ્તિત્વમાં કે પછી એ પુષ્ટિની પાછળ ભક્યાભઢ્ય–પયા પેયઅવશ્ય આવનાર મરણમાં અને ત્યાર પછીના વિરાધના વગેરેની વાતે બાજુએ મૂકી દેવાય જન્મમાં જાણે એ વર્ગ માનતો જ નથી. પઢાં જ્ઞાનનું સૂત્ર આગળ કરી જ્ઞાનની
કારણ કે તે વર્ગનું સંપૂર્ણ લક્ષ્ય ઐહિક પરબ ખૂલી મૂકવાનો પોકાર જોરશોરથી આબાદિની પ્રાપ્તિમાંજ કેન્દ્રિત થએલું છે. થાય, ભદ્રિક જનતા સાચા તારક જ્ઞાન અને
