Kalyan 1952 03 04 Ank 01 02

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 76

દે એવા પ્રસંગ હતો. છતાં કારમાં બેઠેલી વ્યકિત એજ રચેતા ધારણ કરી રહી હતી.
નિયતા એજ પુરુષ જીવનની સત્ય કળા છે. “ગુડા લેાગને ઘેરા જમાયા હૈ, કયા કરૂં ? આજહી । ઉન્હાંકા રાજ હું ન? બાબાજી !' શેઠે વૃદ્ધ ઈસ્લામીને જવાબ આપ્યા. એના મોંમાથી પોતાનુ નામ સાંભળી તે દિંગ્મૂઢ બની ગયા.
“ અયસા હૈ ? ’’
339 હા.
'હા ! '” આ વૃદ્ધ ઇસ્લામી, ગુંડાઓની અને શેઠની વચમાં ગોઠવાઈ ગયા, અને ટાળાંને વીખરાઇ જવા કરડાકીથી આદેશ આપ્યા. જાણે એ કહેતા હતા. સીનેમે દિલ, ઔર દિલમેં, ખુદાકા ખિયાલ હય; ઇજા દે મેરે લાલકા, કિસકી મજાલ હય ! આનું નામ પાક ઇસ્લામી, માણુસાઇને ઝગમગત
દીવડા !
..
વૃદ્ધના એ આદેશની ચેાટ થતાંજ ટાળુ* વીખરાઇ જવા લાગ્યુ’, કારને સરતી મૂકી. જાણે આ ઝનૂની ટાળાં ઉપર કાઇની જાદૂઇ લાકડી ફરી વળી હતી. જરા વારમાં અજબ શાંતિ પથરાઇ ગઇ.
* શેઠ જીવતલાલ પ્રતાપશીએ આ પછી શ્રી નવકાર ગણી આ મહામત્રમાં પોતાની
કલ્યાણ માર્ચ -એપ્રીલ : ૯૫૨ : ૯ “ ખુદા હાફ્રિજ ! ન- આપકા રાસ્તા અભિ સાફ હય ! ′′ વૃધ્ધે કહ્યું, અને પછી દુવા દેતે હૈય એ ઢએ જણાવ્યું, “ ખુદાવંદ કરીમ આપી ઉર્જા
દરાજ કરે !''
આનુ નામજ ધમ ના પ્રભાવ, નમસ્કાર મહામત્રની અચિંત્ય શકિતને પ્રગટ પુરાવા.
ધ અને આત્મશ્રદ્દા શું નથી કરી શકતાં શેઠે ખુબ નમ્રતાથી આભાર માન્યેા. એમના મુખ ઉપર કેતનતાને ભાવ તરી આબ્યા; પશુ તેઓ કાંઇ એલે એ પહેલાં. તે ધ..........૨ ગાડી ભણુા વેગથી ઉપડી ચૂકી.
ઘેર તેમની કાગના ડોળે રાહ જોવાતી હતી.
જીવાભાઇ, શેઠ આજે પણ એ પાક મુસલમીનને યાદ કરે છે, પણ આ વૃદ્ધ ઇસ્લામી બુઝ રીતે કયાંય જોવામાં આવ્યો નથી.
ધ નિપુણ જે વિરલા, તેનું કાણુ લે નામ, તલવારો તૂટી પડે. રક્ષક છે ભગવાન. ધર્મનું જ એક શરણુ હ। ! અનન્ય શ્રદ્ધાની વિજય હૈ ! *
ગિરિરાજની પવિત્ર છાયામાં નવલાખ અખૂટ શ્રધા ફરીથી વ્યક્ત કરી છે.
કા ઢા
!
એ ળ ખી
વાચા વિષ્ણુ બાલ્યા કરે,
ચાલે છે વિષ્ણુ પગ;
''
જંગ,
ચાર
કાંટા પણ વાગે નહિ, જાણે આખું ભાઈ ઉમાને, ચાર ભાઈ બેઠા; એક એકના અંગમાં, સવે પેઠા. પત્થર મટી થઈ પ્રેમદા, ભાજન કરતાં ગાય; તેનું અર્ધું અંગ ક્રે પુદડી, તેનુ એઠું' સૌ ખાય. દરીઆ કીનારે નીપજે, કાંકણીએ કણુ થાય; ઢરડીને કાઢે ચાકમાં, એને અઢારે આલમખાય. રાયતાની તે રાણી, ને કચુંમરની શાકની છે સાસુ, એમાં ના કહેવાય ના. ૧ ઘડિઆળ; ૨ ખાટલેા; ૩ ઘટી; ૪ સીટું; પ કાકડી; —શ્રી શાંતિલાલ મ. દાશી
મા