________________
કલ્યાણ માર્ચ–એપ્રીલ : ૧૯૫૨ ઃ ૩૭ : “ગાડાને રોકે અને તેમાં જે કાંઈ હોય તે યથેચ્છ રીતે વર્તે તે તેનાં કર્મ પ્રમાણે અનેક અમને આપી દ્યો.”
નિમાં દુઃખ ભોગવને તે બ્રમણ કર્યાજ કરવાને.” પણ સૂરદત્તના વફાદાર માણસે એમ ગાડાને દેશના પૂર્ણ થતાં સહુકોઈ પિતપોતાનાં સ્થાને કબજે સેપે તેમ ન હતા. પરિણામે ઉભયપક્ષો વચ્ચે ગયા ત્યારે સૂરદત ધીમાં પગલાં ભરત સૂરિજી પાસે ધીંગાણું શરૂ થયું. ભીલોએ ગડા સાથેના માણસને આવી ચરણોમાં પડયો. સૂરિજીએ ધર્માલાભ આપ્યો. બાપનાબાપ પોકરાવ્યા, સારી રીતે મારમારી નસાડયા. સૂરદત્ત સૂરિજીને પૂછ્યું, મારા કર્મો મને ભિખારી બિચારા જીવ બચાવવા મુઠીઓવાળી નાઠા.
બનાવ્યો છે, પણ તે ભિખારીપણાનું દુ:ખ આપના કમને ખેલ આટલેથી પૂરો થવાનો ન હોય તેમ ઉપદેશથી દૂર થઈ ગયું છે, છતાં સુકૃત્ય કરવા કાંઈક ઘરમાં દાટેલા અગિયારકોડ સેનિયા સાપ, વીછી અને ધનની આવશ્યકતા હોય છે, તે આપ મને એવું કોઈ કાલસાના રૂપમાં પરિવર્તન પામ્યા. આ સાથે જ વ્રત બતાવે જેને લઈ હું ધર્મ આચારતે આવશ્યક સૂરને ઊંડી હાય નાંખી, કપાળ કરી નાંખ્યું. તે પાકે ધન પ્રાપ્ત કરી શકુ અને સદ્ભાગે વાપરી શકું.” પોકે રડયો.
બાળકની વાત સાંભળી બાપ હશે, તેમ હસતાં , અશુભોદયે પિતાનું સામ્રાજ્ય વિસ્તાર્યું. ડાહ્યો સૂરિજીએ કહ્યું; ગણાતે સરદત્ત મૂર્ખમાં ખપવા લાગ્યો. સાચેજ સર્વ
“હે જીવ! તું પોષ વદિ દશમીનું વ્રત કર ! એ વ્રત ગુણે કાંચનના બાશ્રયેજ રહેલા છે.
કરવાથી મનવાંછિત પ્રાપ્ત થાય છે. ” જે સૂરદત્તશેઠને ત્યાં અનેકેનો અવરજવર હતું,
મહારાજ સાહેબ, એ વ્રત મારે કેવી રીતે કરવું ?” તેને ત્યાં આજ કાળે કાગડો ય ફરક ન હતો.
સૂરદત્તે પૂછયું. એ દિવસે ૩૪ હીં શ્રી પાર્શ્વનાથાતે કારણ ગઈ કાલને નગરશેઠ સૂરદત્ત આજ ભિખારી
નમ:'ને બે હાર જપ કરવા વળી પોષવદ નોમ, દશમ થઈ ગયો હતો. અને તેથી સૂરદત્ત મનમાં મુંઝાત
અને અગિયારસે એકાસણું કરવું. આ દિવસે દર જેમતેમ દિવસે વ્યતિત કરતે તેવામાં... ...
મિયાન ભૂમિ પર સુવું, બ્રહ્મચર્ય પાળવું, બે વખત
આવશ્કય પ્રતિક્રમણ કરવાં, ત્રણ વખત દેવવંત સુરેન્દ્રપુરમાં શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિજીની પધરામણી થઈ.
કરવાં, જિનાલયમાં સ્નાત્ર મહોત્સવ કરવો, તેમાંય શ્રી નગરાધિપને આ વધામણી પહોંચાડવામાં આવી નરેશે
પાર્શ્વનાથ પ્રભુના જિનાલયમાં સત્તરભેદી પૂજા અથવા વધામણી લાવનારને ઉપહાર આપ્યો, પછી પિતાનાં સ્વજન અને નગરલોકે સાથે તે સૂરિજીને વંદન
અષ્ટ પ્રકારી પૂજા વિધિપૂર્વક કરવી. સારી સારી કરવા નીકળ્યા. સદ્દબુદ્ધિએ સૂરદત્તને પ્રેરણું કરી તેથી
ભાવના એ ભાવથી ભાવવી તે ઉપરાંત ગુરુ મહારાજને
વંદન કરવું. તેમની પાસેથી શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુનું તે સૂર્યોદય થતાં તારા પિતાનાં મોઢાં સંતાડે તેમ
ચરિત્ર સાંભળવું. ગુરૂને પિતાને ત્યાં બોલાવી પ્રતિલાભવા. નગરજનોથી મોટું સંતાડતે તેમનાથી દુર પાછળ
દ્વાદશીને દિવસે-પારણાને દિવસે શકિત અનુસાર સ્વામી પાછળ ચાલવા લાગ્યું. આવેલા બધાં સૂરિજીને વાંદી યોગ્ય સ્થાને બેઠાં.
વાત્સલ્ય કરવું. આ પણ વદ દશમીનું વ્રત દશ વર્ષ એટલે તેમણે દેશના આપતાં કહ્યું.
સુધી કરવું.”
• શું પોષવદ દશમી...” “હે ભવ્ય ! અસાર સંસારમાં જે સાર
હા, પિષવદ દશમીએ શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુને જન્મ હોય તે તે ધર્મજ. માનવ સર્વે કાંઈ ધર્મથી પ્રાપ્ત
કલ્યાણક દિવસ, માનવને મનવાંછિત ફળ આપનાર'' કરી શકે છે, અને એ ધર્મમાં પણ વિવેક મહત્વને
ધીકતી ધરાને વર્યા જેમ શાંત કરે તેમ. સૂરદત્તના છે, વિવેકવિના માનવ નિસ્તેજ જણાય છે. ધર્મ અને
હૃદયને સૂરિજીના શબ્દોએ શાંત કર્યું, અને તેણે જેને વિવેક વિનાને માનવ. માનવ નહિ પણ પશુજ છે,
૧૩ રાજ , ધર્મ અંગીકાર કર્યો ને મન સાથે તે ત્રત કરવા નિર્ણય માટે પ્રત્યેક જીવે ધર્મ-વિવેક સમજી તેનું પાલન કરવું પરંતુ જો જીવ ધર્મને સમજે નહિ અને
