________________
ए६
जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. ए रीतें चोरी प्रमुखनो करनार महा अपराधकारी होय, तेने पण वध बंधादिक करवू पडे,तो पण सापेक्षपणे करे,पण निर्दयपणे न करे,कह्यु के ॥ यतः ॥ वह मारण अप्नरकाण, दाण परधण विलोवणाईण ॥ सब जहन्न उदउ, दसगुणि कसिकयाणं ॥ १॥ तिबयरे परसेसय, गुणिन सय सहस्स कोडिगुणोय ॥ कोडा कोडि गुणो वा, दुऊविवागो बदुतरोवा ॥ २॥ नावार्थः- वध ते मार मारवो, जुहूं बाल देवू, परधन हरण करवू, चोरी कराववी, ते सर्व, जघन्यथी दशगुणा उदय आवे, अर्थात् जो एक वार कयुं होय, तो ते दशगुणुं थाय ॥१॥ वली तेथी आकरे पें कह्यु होय, तो शतगुणुं नदय आवे, तेथी वली तीव्रपणे कयुं होय तो सहस्त्र गुणुं उदय आवे, तेथी कोडीगुगुं, तेथी कोडाकोडी गुएं, एम एक वार, क युं होय, तेनो बदुरीतें विपाक जोगववो पडे ॥ २ ॥
तथा पामा, बोकडा वगेरेनी जे उत्पत्ति के ते बहु दोपनी हेतु , माटे महिष, बकरी प्रमुखनो संग्रह करवो नहीं. नपलदाणथी कोषादिक ने वशे करी हिंसाना कारण एवा जे मंत्र, तंत्र, औषधादिकना प्रयोग , ते पण वर्जवा. ए रीतें बीजा पण अतिचार इहां व्रतने विपे जाणवा. __अहींयां शिष्य आशंका करे , के यहां तो प्राणातिपातनुं व्रत , पण वध बंधादिकनुं तो व्रत नथी तेवारें श्रावकने वध बंधादिक अतिचार केम कहो बो? त्यां आचार्य उत्तर कहे . के प्राणातिपात पञ्चरकाण करे थके मुख्यपणे जो विचारीयें तो अपेदार हित पणे ते वध बंधादिकनु पच्च रकाण थयुंज,कारण के ए पण प्राणातिपातना हेतु ने. इहां शिष्य कहे जे के, तेवारें तो वध बंधादिक करवे करी व्रतज जंग थाय पण अतिचार न थाय अने वली एथी तो नियमनुं पालनज न थयु. एवी संनावना थाय ने ?
तिहां गुरु उत्तर कहे , के व्रतना बे प्रकार , एक अन्यंतर त तिथी अने बीजुं बाह्यत्तिथी. तेमां जेवारें क्रोधादिकने वशे अपेक्षा र हितपणे वधादिकने विष प्रवर्ने तेथी को वारे ते जीव मरण पण पामे, तेवारें निरपेक्षपणे निर्दयपणे करीने अंतर्वत्तिथी व्रतनो नंग थयो कहेवाय. कदापि हिंसाने बनावें बाह्यत्तियें पाल्युं, तेवारें देशथी व्रतनंग थयुं क हेवाय. अने देशथी पाल्युं तेने अतिचारनुं आरोपण कहेवाय. ॥ तमुक्तं ॥ श्लोक ॥ न मारयामीति कतव्रतस्य, विनैव मृत्यु कश्हा तिचारः॥ निगद्यते