Jain Katha Ratna Kosh Part 04

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 438

४२६ जैनकथा रत्नकोष नाग चोथो. पे अथवा तेनी नपर करीने एटले आ श्रीजिनशासननो प्रत्यनीक ले, सम्यकदर्शननो उबापक ने, चतुर्विध श्रीसंघनो प्रत्यनीक डे इत्यादिक व नेक दोपर्नु नाजन ने माटे एने दान देवाथी झुं थाय, एम बतांपण ते मि थ्यात्वीना नक्त राजादिक होय तो ते राजादिकना नयथी दान आप्यु हो य एवा प्रकारनुं जे जे दान दी, होय ते सर्वने हुँ आत्मसाखें निंबुं. गुरुनी साखे गर्दु ए कां अनुकंपादान पण नही. अनुकंपा दानतो जे गृ हस्थें उचित जाणी दीनादिकने दान आप, तेने अनुकंपादान कहीयें. यतः ।। कपणे अन्नदरि, व्यसनप्राप्ते च रोगशोकहते ॥ यहीयते कपार्थ, अनुकंपा तनवेद्दानं ॥ कपणनेविपे,अन्नने मागवा आवेला दरिडीने, दुःखि याने अने रोगथी तथा अपसोसथी पीडायेलाने कृपाकरीने जे आप, ते नुकंपादान कहेवायने. __ तथा जे शरीरनुं सामर्थ्य बतांपण दातारनी पासें आवीने अन्ननी प्रार्थ ना करे तो तेपण प्रायः दरिड़ी सरखोज जाणवो माटे तेने बापतेपण अनुकंपादान कहीयें. ते दानने परमेश्वरें निंदवा योग्य कर्तुं नथी वीतरा गेंपण वरसीदानने अवसरें पोतें वरसीदान दश्ने दाननो मार्ग प्रकाश्यो जे नक्तंच ॥ इयं मोक्ष्फले दाने, पात्रापात्रविचारणे ॥ दयादानं तुसर्वज्ञैः,कु त्रापि न निषिध्यते ॥१॥ नावार्थः-ए अनुकंपादान मोक्षफल आपे, पात्र कुपात्रनी विचारणा न करवी दयादानतो सर्वनें क्यायपण निषेध्यु नथी.
तथा ॥ दानं यत् प्रथमोपकारिणि न तन्न्यासः स एवाप्यते,दीने याच नमूल्यमेव दयिते तत्किं न रागाश्रयात् ॥ पात्रे यत्फलविस्तरप्रियतया तहा पिकं वा न किं, तहानं यउपेत्य निःस्टहतया दीणे जने दीयते ॥२॥ नावा र्थः-तेम जे दान प्रथम उपकारिनेविषे देवू, ते दानने दान न कहीये. ते तो मुकेली थापणने बदले अपाय डे माटे ते दानमां गणाय नही. तथा दीनने देवं ते याचनाना मूलथी लेबु थ, वली स्त्रीने देवू ते दान नही ते रागना श्राश्रयथकी देवू नथी झुं? अने पात्रनेविषे जे दान ते फलने विस्तारे माटे अतिप्रियपणे देवं. ते वारु वार्षिकदान एटले वरसीदा न नहीं [ ? त्यां दान जे निःस्पृहपणे पामीने दीण जनने दीजीये ते थ नुकंपादान कहीये ॥१॥ए एकत्रीशमी गाथानो अर्थ ॥३१॥