________________
अर्थदीपिका, अर्थ तथा कथा सहित. ४२३ कह्यो ते सांजलीने सुविष्ट मुनिप्रत्ये विनवतो हवो हे स्वामि ! बारव्रतमां हे जे व्रत सुखें पले ते मुजने कहो तो ढुं ते अंगीकार करु तेवारें मुनियें ते सुविष्टने सर्वदा दान देवाने रुचिवंतो जागीने बारमुं अतिथिसंविनाग व्रत अंगीकार कराव्यु. सुविष्टे पण ते अंगीकार कयं के महारे जावजीव नि त्य साधुनी योगवायें निश्चे ते व्रत पालवु एवं सुविष्टनुं वचन सांजलीने धर्महर्षमुनियें तेनी घणी प्रशंसा करीने कर्वा के धन्य जे तुजने के जेनी धर्मनेविषे आवी बुधि ले पनी ते सुविष्ठ पण मुनिने वांदी हृदयमां हर्ष धरतो पोताने मंदिर आव्यो. ते दिवसथी अवश्य साधु अथवा साध्वी जेनो योग बने तेहने निरंतर नक्तियेंकरी प्रतिलानीने पनी नोजन करे. वली ते साधु साध्वीने रहेवामाटे वसती एटले जगा आपे. वस्त्र पात्र उपधि प्रमुख जे जोश्य ते सर्व आपीने वली एम कहे के जे जोय ते नि त्ये आपणे घेरथी लश् जाजो आपणे घेर सर्ववस्तु शुभ मान ले. ___ एम नित्य विनति करे ते घणाकालसुधी त्रणेवर्ग साधीने समाधे आयु पूर्ण करीने देवकुरु देवनेविषे उत्कृष्टी संपदायें त्रण पथ्योपमने थानखे यु गलियापणे उपन्यो अतिशत नाग्यनो धणी थयो. त्यां दशजातिनां कल्प वृद वांबित पूरे जे, तिहाथी थायु पूर्ण करी सौधर्मदेवलोके देवता थयो. तिहां घणी देवांगना साथें देवलोकनां सुख जोगवी एक पव्योपमायु पूर्ण करीने तुं इहां गुणाकर थयो बो तें जे पाब्लेनवे मुनिने यात मोदक श्रा प्या हता तेथी तुं हां आठ कन्या अने सुवर्णनी आठकोडी पाम्यो. अ ने वली जे तें पाबलेनवें अतिथिसंविनागवत अखंग पाल्युं हतुं तेथकी तुं हमणा अखंम सोनानो पुरुष पाम्यो. ___तथा तहारो नाइ विष्टतो मुनिने दानदेवानी निंदा करवाथकी मरीने पूर्वना अन्यासथी तिहां तहारा घर आगल कूतरो थयो. जेम निधाननी नपर सर्प रहे तेम ते तिहां रहेतो हवो बलात्कारें काढयो थको पण घर मू कीने जाय नही. एम करतां ते कूतराना शरीरमां कीडा पड्या ते वेदनाथी मरीने तेज सुविष्टना घरपासे विकराल बिलाडो थयो. ते बिलाडो मरीने जन्म दरिड़ी एवो मातंग थयो तिहां घणी जीवहिंसा करी मरण पामीने चार पढ्योपमने याउखे पहेले नरकें गयो. तिहां उखनी खाणनेविषे जेम मत्स्य अग्निमां तरफडे तेम महाकटें काल पूरी करतो हवो. जूवो पाडला
