________________
~~-~~-~
જૈનહિતેચ્છુ - અને ડુબાવનારાં ત છે. તે પછી, શું ધર્મ કે તીર્થ નિમિત્તે લેષ અને વૈરવિરોધ થઈ જ શકે? “ધર્મ”—અને ખાસ કરીને પવિત્ર જૈન ધર્મ-તે કહે છે કે, હમારા દુશમનને પણ ક્ષમા આપે, માથું કાપનારનું પણ ભલું ચાહે ! અને “તીર્થ' કહે છે કે, મહને માનનારા હમે બધા એકત્ર થઇ એકતાનું બળ જમાવી એ બળ વડે સંસારને તરવાનો પૂલ બનાવે. | હે બદલે આપણે તે, એકતાનું જે થોડું ઘણું બળ રહેવા પામ્યું છે તે પણ “તીર્થ ” નિમિત્તે જ તોડતા તૈયાર થઈએ છીએ,
અને આખી દુનિયામાં બધા મળીને હવે માત્ર તેર લાખ જ જૈન રહેવા પામ્યા છે હેમાએ કુસંપ કરીને અંદરોઅંદર લડીને પરસ્પર નબળા પડીએ એ રસ્તે આપણે અંગીકાર કરીએ છીએ. અરે એ મહેરબાન સજજનો ! ઐક્યબળ વગર શું આ પ્રબળ હરીફાઈ અને જડવાદના જમાનામાં આપણે પવિત્ર જૈન ધર્મ આપણે ટકાવી શકીશું? ઐયબળ વગર આપણે બીજાઓને જૈન ધર્મ તરફ ખેંચી શકીશું? એજ્યબળ વગર આપણે શું કદીએ કોઈ જાતની સાંસારિક કે પારમાર્થિક ઉન્નતિ કરી શકીશું? ઉન્નતિને બદલે અવનતિ અને તે સાથે પાપને
આપણે પ્રતિદિન વધારતા જઈએ છીએ, એ બાબતનો શાતિથી વિચાર કરવા જે આજે સંવત્સરી જેવા શુભ દિવસે પણ આપણે તૈયાર નહિ થઈએ તે પછી હાર થઈશું? નફાટોટાને હિસાબ વ્યાપારીઓ દીવાળીએ કહાડે છે, તેમ પાપ-પુણ્યનું સરવૈયું દરેક સાચા જેને સંવત્સરીના દિવસે કહાવું જ જોઈએ. દરેક જમાના કરતાં આજે તે આપણે પાપથી વધારે
ચેતવાનું છે. પાપ ! પાપ! અરે આપણે એનાથી બહુ ડરવાનું છે. પૂર્વના આપણે ભાગ્યશાળી પૂર્વજો જેવાં મજબૂત સંઠાણ અને પ્રબળ પુણ્ય આજે આપણી પાસે છે નહિ, કે જેથી પાપને સહેજમાં બાળવાનું પરાક્રમ કરી શકીએ. વળી આજે દેશકાળ રીતરીવાજ રાજ્ય વગેરે એવાં પકારનાં છે કે જેમાં હીંડતાં ને ચાલતાં પાપ થઈ જાય. છે, તે એવા વખતમાં આપણે એટલું તો ડહાપણુ જરૂર રાખવું જોઈએ છે કે પાપને કાપવાનાં સાધને (અર્થાત ધર્મ, ગુરૂ, તીર્થ)
