________________
તી યુદ્ધશાન્તિનુ ‘મિશન’.
ધેલછા છેડી હમારા જ બધુઓ દ્વારા હમારા વાંધા પતાવવાનુ ડહાપણું હજીએ સ્વીકારા, કૃપા કરી સ્વીકારા. હું હમને કરગરીને કહું છું, કરી કરીને કહું છું, આગ્રહપૂર્વક કહું છું, વિનયપૂર્ણાંક વિનવું છું કે, મ્હારા-હમારા ધર્મના ગારવ ખાતર, સમાજના હિત ખાતર, પરભવના ડર ખાતર, ઇજ્જત ખાતર,—રે આ તાકાની પવન વચ્ચે હમારૂ હાડીઉ ડૂખી કે ચાંચીઆના હાથે લૂટાઇ ન જાય અને હમારૂ અસ્તીત્વ બન્યું રહે એટલા ખાતર પણ, આ બધુએ, એ બુદ્ધિશાળી જૈન અગ્રેસરા, એટલા ખાતર પશુ હજીએ ચેતા, હઠ છેડે, શ્રદ્ધા રાખેા અને લવાદ નીમવાથી હમારૂ' કલ્યાણુ જ છે એ કથનમાં સપૂર્ણ આસ્થા રાખા.
૬૯
એવી શ્રદ્ધા ઉત્પન્ન થઇ ચૂકી છે એમ હું માની લઈશ. તે પછી શું? લવાદ કાને નીમવા ? સલાહકારક કમીટીમાં કયા ગ્રહસ્થાને મુકરર કરવા ? તે તે ગૃહસ્થા લવાદ અને કમીટીના મેમ્બર તરીકે ક્રામ કરવા ખુશી છે કે કેમ હેનેા જવાખ લેવા કાણે જવું? ખુશી બતાવતા લવાદ વગેરેએ કામ કચે સ્થળે અને ચ્હારે શરૂ કરવું ? આ સર્વ ખાખતાના વિચાર કરવાના રહે છે; અને એ વિચાર કરવાનુ કામ મ્હારી સત્તા બહારનું છે. તે તેા બન્ને ફ્રીરકાના વાદી–પ્રતિવાદી મહાશયેા અને અન્યાન્ય અગ્રેસરાનું કામ છે; અને તે કામ તે સધળા એકઠા મળીને વિચાર કરે તા જ બની શકે. પત્રવ્યવહારથી કે છૂટીછવાઇ મુલાકાતેાથી કાંઇ જ બની શકે નહિ. એટલા માટે—
પહેલામાં પહેલી જરૂરીઆત અને તુરતમાં ભરવા યોગ્ય પગલુ એ છે કે, શ્વેતામ્બર દ્વિગમ્બર આગેવાનાની એક ન્હાની સરખી કાન્ફરન્સ અથવા મીંટીંગ મુંબઈ જેવા ઉદાર વિચારવાતાવરણવાળા સ્થળે મેલાવવી અને હુંમાં થતી દરેક વાતચીત હાલ તુરત માટે ખાનગી રાખવી.
એ પણ ભૂલવું જોતું નથી કે, આવું આમત્રણ કોષ વગવાળા મેાાદાર પ્રસિદ્ધ જન મહાશયના નામથી નીકળે તેા જ હેમના માન ખાતર બન્ને સંપ્રદાયના આગેવાન ગૃહસ્થા હાજરી આપવા આકર્ષાય. આ મહત્ત્વનું કારણ વચ્ચે આવતું ન હોત તેા હું પાતે એ મહદ્ પુણ્ય અને પ્રચર્ડ સમાજસેવાના સ્હાવા અને સદ્ભાગ્ય પ્રાપ્ત કરવા બહાર પડત. પરન્તુ હું મ્હારી વાસ્તવિક સ્થિતિ
