________________
તીર્થયુદ્ધશાતિનું મિશન.”
પંડિતજીના પૈઝલેટમાં સહીઓ કરનાર ઉપર કટાક્ષ કરવાની નીચતા મહારાથી દૂર છે. એમાંના કણે કણે કયાં કયાં કારણથી સહી આપી છે, અને સહીઓ કેટલી મુશીબતે મળી છે, તથા બીજા કણકોણ સજજનોએ સહી આપવાની વિનંતિને અનાદર કર્યો છે, તે મહારા જાણવા બહાર નથી. પરંતુ હું ફરીથી કહીશ કે, તરફેણનાં કે વિરૂદ્ધનાં લખાણ ઉપર અમુક સહીઓ માત્ર થવાથી કાંઈ મહાન હિત કે અહિત થનાર નથી. સુલેહની તરફેણમાં સહી આપીને જ જે બધા ગૃહસ્થો બેસી રહે તે આગળ કામ બની શકે નહિ; અને વિરૂ હમાં સહી આપનાર ગૃહસ્થ અંદરથી તો સુલેહ પ્રેમી હોય તો તેથી -કાંઈ સુલેહના મિશનને ધાસ્તી જેવું નથી. દાખલા તરીકે ઈંદેરના એક શ્રીમંત મહાશયે મહને સુલેહની હીલચાલ તરફ સહાનુભૂતિ બતાવી હતી અને પાછળથી એમના કોઈ નેકર પાસે શેઠજીના નામની સહી પંડિતજીએ પિતાના નિંદાત્મક પૅમ્ફલેટમાં કરાવી છે! બાકી સહીઓમાં કેલાંક નામ તો એવાં છે કે જેને દિગમ્બર પણ પીછાનતા નથી ! અસ્તુ, મહને શ્રદ્ધા છે કે એક દિવસ આ સર્વ સહી આપનારા બંધુઓ પણ દુનિયાને “શાસનરસી” કરવામાં અમારી સાથે હાથ મેળવશે અને પરસ્પરનાં વૈરવિરોધને સીરાવશે –રે એથી આગળ વધીને હું તે મહને મહારા ખર્ચે આ શુભ હીલચાલ કરવાના ગુન્હા બદલ ગાળેથી નવાજનાર પંડિતજીને તેમજ હેમને સહીઓ આપનાર સર્વ ગૃહસ્થોને પણ એક દિવસ રાગદ્વેષનો નિઃશેષ લય થઈ વીત રાગ દશા પ્રાપ્ત થાઓ એવી ભાવના ભાવું છું.
છેવટને એક ખુલાસો અને પછી બસ. મહારા મિત્ર પંડિતજીએ સંપની વાતને “ફૂટ નીતિ’ કહીને અને એમાં જોડાયેલા પ્રસિદ્ધ દિગમ્બર મહાશયને ધર્મશુન્ય, ખાદ્યાખાદ્યના વિચાર વગરના, ઇત્યાદિ વિશેષણો આપીને સંતોષ નહિ માનતાં હારા ઉપર પણ થોડી ઘણી કૃપાદ્રષ્ટિ કરી લીધી છે, જેને હું ખરેખર “કૃપાદૃષ્ટિ” હમજું છું. જો કે પંડિતજી કહે છે તેમ હું તીર્થરક્ષામાં પાપ બતાવતો નથી જ (હું તે તીર્થરક્ષાને સારામાં સારે, માનભર્યો અને એ છો ખર્ચાળ માર્ગ માત્ર બતાવું છું), તો પણ હું સ્વીકારીશ કે હું અમુક મૂર્તિને પૂજતે નથી (અને પૂજનારાને અટકાવવા પણ ખુશી નથી) પણ બીજાઓ જે મહાવીર દેવની મૂર્તિ પૂજવામાં પોતાના આત્માનું કલ્યાણ સહમજે છે તે જ મહાવીર દેવના આખા રાજ્યની–સમગ્ર
