________________
(૬) વાગ્ન અને પરાક્રમી હતો. એક દિવસ મૂળરાજ સભા ભરીને બેઠે છે, તેવામાં જુદા જુદા દેશથી ભેટો આવવા માંડી. અંગરાને મોકલેલા રથ, વિંધ્યેશ મોકલેલા હાથી, પાડુંદેશ પતિએ મોકલેલા ઉત્તમહાર, સિધુરાજે મોકલેલાં રત્ન, વનવાસના રાજાએ મોકલેલું સુવર્ણ, શરજાચલ એટલે દેવગિરિના રાજાએ મોકલેલાં કરમાય નહિ એવાં કમલ, કોલાપુરના રાજાએ મોકલેલા પઘરાગ મણિ, કારમીરના કીર રાજાએ મોકલેલી કરતૂરી, કુરાને મોકલેલું છત્ર, ને પાંચાલના સિદ્ધ નામના રાજાએ કેટલાક લૂટારાને હરાવી મોકલેલી લૂટ, એ બધું પ્રતીહારે નજર કર્યું. છેવટ લાટદેશના રાજા દ્વારા મોકલેલ એક ઉગ્ર હાથી પણ રજુ થયો, પરંતુ તેને જોતાંજ ગજલક્ષણશાસ્ત્રમાં કુશલ એવા, ફાર્બસ સાહેબ લખે છે તેમ જોશીઓએ નહિ, પણ ચામુંડરાજે તેને અતિ નિષિદ્ધ જણાવ્યો. એ ઉપરથી રાજાએ પિતાનું અપમાન થયું સમજી, હાથી પાછો વળે; ચામુંડે તેના ઉપર ચઢાઈ કરવાની મરજી બતાવી. રાજા પોતે પણ ચામુંડની સાથે જવાનો નિશ્ચય કરી મૂહૂર્ત, ઘણાક રાજની સેના સહિત નીકળે, ને ગૂજરાતના રાજ્યની સીમા શ્વભ્રવતી સાબરમતી ? )ને કાંઠે આવે. ત્યાંથી નર્મદા ઉપર આવ્યો. તેને જોતાંજ ભૂગુકચ્છ, એટલે ભરૂચ જે લાટદેશની રાજધાનિ, તે ગામની સ્ત્રીઓ બહુ ગભરાઇને ગામમાં પેઠી, તેથી ગામમાં પણ ગભરાટ વ્યાપી ગયો. ચામુંડ રાજ તથા તેની સાથે પુરગાવન, કેટરવન, સારિકાધન, મિશ્રાવન, સીદ્યકાવન, સાહવા ગિરિ, અંજનાગિરિ, અલંકારવતી, એ આદિ વન અને પુરના રાજા, સર્વને લાદેશ સામા મોકલ્યા. તેમના ગયા પછી મૂલરાજને પોતાનો પુત્ર એકલો હતો તેની ચિંતા થઇ, તેથી પોતે પણ ગયો. પરંતુ એણે તે બધા રાજાને અક્ષત શરીર અને કોરાં શસ્ત્ર સમેત પાછા આવતા દીઠા, તેથી મનમાં તેમને બહુ તિરસ્કાર કરવા લાગ્યો, પણ તેમણે
