________________
એટલું તુ' જોર હતુ કે, સારા ત્યાગી વૈરાગી સાધુઓ વ્યાખ્યાન સરખું પણ વાંચી શકતા ન હતા; તે પછી સામૈયા વિગેરે સત્કારની તા આશાજ કયાંથી ? મહારાજશ્રીએ નગરશેઠ પ્રેમાભાઇની મદદથી આ તિલેાકેાથી ઉત્પન્ન થતી તમામ અમ્બા દૂર કરાવી દીધી, અને તે દિવસથી ત્યાગી સાધુઓનાં વ્યાખ્યાન તથા સામૈયાંની પશુ શરૂઆત તે શહેરોમાં થવા લાગી છે. મહારાજશ્રીના ગુરૂ ખુટેરાયજી ( મુદ્ધિ વિજયજી ) મહારાજ વૃદ્ધ થયેલ હાવાથી તેઓશ્રી શેઠ દલપતભાઈ ભગુભાઈના વડ માં રહેતા હતા. લગભગ ખારવર્ષ સુધી શેઠ દલપતભાઈના વંડામાં રહ્યા છતાં, શેઠ કાણુ અને શેઠાણી કાણુ તેની પણ તે મહાત્માને ભમર ન હતી. આખા દિવસ તેઓશ્રી ધ્યાનમાં મગ્ન રહેતા હતાં. તેમના પૂર્ણ સહવાસમાં આવેલા શેઠાણી ગંગાબ્વેન જણાવે છે કે, મેં ઘણા મડ઼ાત્માઓને જોયા છે, પણ આ મહાત્માની ટોચે પહોંચે તેવા એક પણુ સાધુ મેં જોયા નથી. મહાન ભાગ્યાક્રય હાય તાજ આવા મહાત્માના દર્શન થાય. આ મહાત્માની ભક્તિ તથા વૈયાવચ્ચ માટે કેટલાક સાધુએ તેમની સાથે ત્યાં રહેતા હતા. શેઠાણી ગંગાબ્ડેન તથા શેઠ દલપતભાઈ એ પણ તેઓશ્રીની અંત, અવસ્થાસુધી પૂર્ણ ભક્તિ કરી માટું પુણ્ય ઉપાર્જન કરેલ છે. આ યાગી મહાત્માએ સ. ૧૯૩૮ના ફાગણમાસમાં પ્રભુ સ્મરણ કરતાં દેહ છાડી દીધા. તેમની પાછળ શેઠ દલપતભાઇ ભગુભાઇએ ઘણા સારા મહેાત્સવ કરી પૂર્ણ ગુરૂભક્તિ દર્શાવી હતી. સંવત ૧૯૨૧માં મહુારાજશ્રીના ઉપદેશથી શેઠ દલપતભાઇએ પાલીતાણાના સંઘ કાઢ્યો હતા. વળી સ. ૧૯૪૪માં શેઠ દીપચંદુ દેવચંદ તરફથી મહારાજશ્રીના ઉપદેશથી પાલીતાણાના સંઘ ફરીથી કાઢવામાં આવ્યા હતા અને સાધુ સાધ્વીઓના ઘણાં ઠાણાએ સાથે ચ લ્યા હતા. પાલીતણામાં ઘણા આખિર સાથે સંઘના તેમજ મડારાજશ્રીના પ્રવેશ થયા. ત્યાં આનંદ પૂર્વક યાત્રા કરી તેઓશ્રી ચાતુર્માસ ત્યાંજ રહ્યા. પેાતાની પાછળ સમુદાયને સાચવી શકે તેવા ચાગ્ય લાયકનર તરીકે શ્રીમાન્ નીતિવિજયજી મહુારાજશ્રીના શિષ્ય શ્રીભક્તિવિજયજીને ધારી તેમને
-
