________________
ધમધ-રંથમાળા : ૧૦ :
: ૫૫ પણ પમાય; પરંતુ જે સ્વહસ્તે દેવાયેલું છે તે અવશ્ય પમાય છે, અર્થાત્ તે કદાપિ પણ નિષ્ફળ જતું નથી.”
ત્યારે શેઠે પૂછયું કે “આ ધન કઈ રીતે વાપરીશું?” શેઠાણીએ કહ્યું: “જિનમંદિર, જિનમૂર્તિ, જિનાગમ, સાધુ, સાડવી, શ્રાવક અને શ્રાવિકા એ સાત ક્ષેત્રમાં વાપરેલું ધન અનંતગણું ફળવાળું થાય છે.” એટલે વિદ્યાપતિ શેઠે તે જ દિવસે એ સાતે ક્ષેત્રમાં ધન વાપરી નાખ્યું અને પોતે ગુરુ પાસે પરિગ્રહનું પ્રમાણ કરીને શાંતિથી સુઈ ગયે. હવે બીજા દિવસે પ્રાતઃકાળમાં ઉઠીને જોયું તે આખું ઘર પહેલાંની માફક જ દ્રવ્યથી ભરેલું જણાયું, એટલે તેણે વધારાનું સઘળું દ્રવ્ય ધર્માદામાં વાપરી નાખ્યું. આવી રીતે નવ દિવસ પસાર થયા અને દશમા દિવસની રાત્રિ આવી પહોંચી ત્યારે લક્ષમીએ ફરીને સ્વપ્નમાં કહ્યું કે “ભદ્ર ! તારા પુણ્યને લીધે હું તારા ઘરમાં જ સ્થિર થઈ છું.” લક્ષ્મીનું આ વચન સાંભળી વિદ્યાપતિએ વિચાર કર્યો કે-“આ તે મારા પરિગ્રહ-પ્રમાણને ભંગ કરનાર થશે, માટે નગર છોડીને ચાલ્યા જવું. કહ્યું છે કે–વિષભક્ષણ કરવું, પર્વતના મસ્તકેથી કૂદી પડવું કે આગમાં બળી જવું તે સારું પણ લીધેલા વ્રતનું ખંડન કરવું સારું નહિ.” પછી વિદ્યાપતિ પિતાનું નગર છેડીને બીજા સ્થળે ગયે. અને ત્યાં નગર બહારના એક બગીચામાં સૂઈ રહ્યો. હવે બન્યું એવું કે તે નગરને રાજા અપુત્રિ મરણ પામ્યું હતું, એટલે મંત્રીમંડળે હાથણને શણગારીને તેની સૂંઢમાં સેનાને કળશ આપે હતું અને તે જેના મસ્તકે ઢળે તેને જ રાજા બનાવ એવો નિર્ણય કર્યો હતે. આ હાથણી ફરતી ફરતી
